Pięć rozwiązań dla emisji z transportu miejskiego:

Czas czytania: 5 minuty

Samochody, ciężarówki i autobusy odgrywają ważną rolę w naszym życiu, codziennie przewożąc towary od producentów do sklepów, zbierając nasze śmieci, dostarczając paczki i przewożąc ludzi po miastach. Ale te pojazdy mają również ogromny wpływ na zdrowie publiczne i zmiany klimatyczne. Systemy transportowe mogą przynieść korzyści naszemu zdrowiu, dając możliwości aktywności fizycznej, dostęp do zatrudnienia, edukacji, usług zdrowotnych, wyborów żywieniowych i działalności społecznej – lub zwiększają nasze ryzyko zdrowotne poprzez narażenie na zanieczyszczenia powietrza, emisje hałasu i wypadki drogowe.

Sektor transportu odpowiada za prawie jedną czwartą wszystkich światowych emisji gazów cieplarnianych (GHG) i jest jednym z głównych czynników przyczyniających się do zanieczyszczenia powietrza na obszarach miejskich. Wkład transportu w zmiany klimatu obejmuje długożyciowy dwutlenek węgla (CO₂) oraz krótkotrwały czarny węgiel wytwarzany głównie przez pojazdy z silnikiem Diesla. Badania powiązały zanieczyszczenia z pojazdów napędzanych paliwem z wszelkiego rodzaju niekorzystnymi skutkami dla narządów w ludzkim ciele.

Zwalczanie zanieczyszczenia pojazdów ma kluczowe znaczenie dla poprawy jakości powietrza i zmniejszenia emisji globalnego ocieplenia na całym świecie. Strategie zrównoważonego transportu mające na celu ograniczenie zmian klimatycznych przynoszą również duże i natychmiastowe korzyści zdrowotne dla ludności świata, zwłaszcza jej najbardziej narażonych grup, takich jak ubodzy, osoby starsze, dzieci i młodzież, migranci i uchodźcy, by wymienić tylko kilka.

Spojrzenie na rozwiązania transportowe przez pryzmat zdrowia może pomóc w kształtowaniu polityki, która z kolei może przynieść korzyści dla zdrowia, rozwoju gospodarczego i miast odpornych na zmianę klimatu. Liczba z istnieją narzędzia do oceny, planowania i finansowania zdrowego i przyjaznego dla klimatu transportu.

Ważną ramą dla rozwiązań transportowych promujących zdrowie jest „unikanie zmiany – poprawa”. Unikanie szkodliwej dla zdrowia i zanieczyszczającej polityki transportowej i rozwojowej; przejście na zdrowe, przyjazne dla środowiska i aktywne środki transportu; oraz ulepszać technologie paliwowe i samochodowe.

Oto pięć najlepszych rozwiązań dotyczących emisji z transportu:

Rozwiązanie 1- Zachęcanie do aktywnej mobilności (Zmiana)

Chodzenie i jazda na rowerze mogą przynieść znaczną poprawę jakości powietrza w miastach i zdrowia ludzkiego. Dane Światowej Organizacji Zdrowia pokazują, że 9 na 10 osób oddycha zanieczyszczonym powietrzem, które przekracza wytyczne WHO, co prowadzi do 4.2 mln przedwczesnych zgonów każdego roku. Ponadto dwa miliony ludzi umiera rocznie z powodu braku aktywności fizycznej.

Jednak polityki i infrastruktura, które poprawiają dostęp dla jednego rodzaju podróży, na przykład autostrady dla samochodów i motocykli, mogą tworzyć bariery dla pieszych, którzy nie byliby w stanie przejść bez mostu. Źle zaplanowana infrastruktura transportu miejskiego ogranicza również dostęp do części społeczności, wysiedlając mieszkańców lub zużywając tereny publiczne lub zielone.

Niektóre z atrybutów miasta, do którego można chodzić, obejmują decyzje transportowe, które dają pierwszeństwo pieszym; urbanistyka skoncentrowana na ludziach; mieszkania połączone z transportem publicznym; oraz przepisy i infrastruktura, które minimalizują ryzyko dla pieszych i rowerzystów wynikające z ruchu drogowego.

Grupy marginalizowane mają mniejszy dostęp do prywatnych pojazdów lub transportu publicznego i mogą być bardziej narażone na pewne zagrożenia zdrowotne związane z transportem. Te same grupy czerpią największe korzyści z ulepszonego transportu publicznego i niezmotoryzowanego, ponieważ wspierają niezależną mobilność.

Zrównoważone systemy transportowe i zwarte, połączone miasta z „15-minutowymi samowystarczalnymi dzielnicami” mogą promować ruch pieszy i rowerowy. Wolne od samochodów „superbloki” Barcelony stworzyły bezpieczne przestrzenie dla pieszych, a kilka miast, w tym Dublin, Londyn, Addis Abeba i Kigali sprawili, że dni bez samochodu stały się regularnym wydarzeniem w swoich kalendarzach – zachęcając mieszkańców do biegania, spacerów, jazdy na rowerze, a nawet uprawiania sportu na ulicach. „chodzący autobus szkolny”, spopularyzowana w Japonii, rozprzestrzeniła się również w kilku miastach, aby zachęcić do niezależnej mobilności dzięki bezpiecznym trasom i wyznaczonym przystankom, aby dzieci mogły chodzić do i ze szkoły.

Rozwiązanie 2 – Wydajny tranzyt masowy (przesuń i popraw)

Mobilność miejska szybko staje się jednym z największych wyzwań, przed którymi stoją zarówno kraje rozwinięte, jak i rozwijające się. Według KIM90 procent mieszkańców miast oddycha powietrzem niespełniającym norm zdrowotnych. Transport odpowiada za prawie jedną czwartą globalnego CO . związanego z energią₂.

Oprócz inwestowania w infrastrukturę pieszą i rowerową, kolejną najlepszą rzeczą, jaką mogą zrobić władze miast, jest inwestowanie w bardziej ekologiczny i zrównoważony transport publiczny. W porównaniu z pojazdami jednoosobowymi, transport publiczny produkuje 95 procent mniej CO₂, 92 procent mniej lotnych związków organicznych, 45 procent mniej tlenku węgla i 48 procent mniej tlenku azotu.

Przejście z prywatnego transportu zmotoryzowanego na transport publiczny, taki jak kolej, metro i autobus, wiąże się również z niższymi wskaźnikami ryzyka obrażeń w ruchu drogowym, mniejszym zagęszczeniem ruchu, mniejszym stresem związanym z hałasem i lepszym równym dostępem dla osób nieposiadających pojazdów prywatnych.

Oprócz zmniejszenia liczby prywatnych pojazdów na drogach, burmistrzowie w około 100 miastach stwierdzili, że inwestowanie w transport publiczny, zwłaszcza w formie elektrycznej, może stworzyć 4.6 mln miejsc pracy do 2030 roku.

Shenzhen w Chinach jest pierwszym na świecie miastem, które w pełni zelektryfikowało swoją flotę autobusów. Poza zauważalną redukcją hałasu, 16,000 50 miejskich autobusów elektrycznych emituje prawie 0 procent mniej CXNUMX₂ i znacznie mniej zanieczyszczeń. Shenzhen Bus Group, największa z trzech firm autobusowych w mieście, szacuje, że autobus elektryczny kosztuje około 98,000 112,000 USD rocznie w porównaniu do XNUMX XNUMX USD $ do autobusu z silnikiem diesla.

Rozwiązanie 3 – Podniesienie standardów emisyjnych (ulepszać)

Normy emisyjne to prawnie egzekwowalne regulacje określające dopuszczalny poziom emisji do atmosfery. Podniesienie norm emisji dla wszystkich pojazdów usuwa ciężkie truciciele z dróg i napędza zapotrzebowanie rynku na czystsze pojazdy.

Miasta takie jak Londyn a Oxford stworzyły Strefy Niskiej Emisji (LEZ), w których zabronione są pojazdy najbardziej zanieczyszczające środowisko. W niektórych LEZ najbardziej zanieczyszczające pojazdy muszą płacić więcej, jeśli wjadą na dany obszar. Badania przeprowadzone w Niemczech wykazały, że szpitale w LEZ zdiagnozowały znacznie mniej chorób związanych z zanieczyszczeniem powietrza niż te poza nimi, dzięki czemu LEZ jest skuteczną polityką zmniejszania poziomu zanieczyszczenia powietrza na docelowych obszarach.

W Europie pojazdy wolne od sadzy to zazwyczaj pojazdy certyfikowane zgodnie z normą Euro 6. Szczegóły ostatecznej normy Euro 7 zostaną ogłoszone w 2021 r. i wejdą w życie w 2025 r., przed całkowitym wprowadzeniem pojazdów elektrycznych w celu dalszego ograniczenia zmian klimatycznych i zanieczyszczenie powietrza.

Koalicja Klimatu i Czystego Powietrza (CCAC), Inicjatywa dotycząca pojazdów i silników wysokoprężnych o dużej ładowności, naciska na znaczne ograniczenie emisji sadzy poprzez przyjęcie czystszych paliw i bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących pojazdów, szczególnie w gospodarkach wschodzących, gdzie olej napędowy jest często gorszej jakości. Koalicja pracowała w Ameryce Łacińskiej i Azji w celu sporządzenia wykazów czarnego węgla, utworzenia krajowych grup zadaniowych i wyznaczenia docelowych terminów poprawy krajowych norm paliwowych.

Rozwiązanie 3 – Inteligentna polityka zagospodarowania terenu (uniknąć)

Integracja polityki transportowej i zagospodarowania terenu to kolejny sposób na zmniejszenie emisji poprzez zmniejszenie zapotrzebowania na podróże zmotoryzowane. Podczas blokad COVID-19 kilka miast uchwaliło zasady umożliwiające „taktyczną urbanistykę”, w tym Oakland, kalifornijskie wolne ulice, Tydzień Placemaking w Nairobi oraz #CAMINA w Mexico City, gdzie mieszkańcy współpracują z władzami w celu poprawy dostępu do przestrzeni publicznych i bezpieczeństwa pieszych poprzez oznakowanie, zmniejszenie prędkości na drogach i zamknięcie ulic dla ruchu tranzytowego.

Strategie zarządzania podróżami zmniejszają ogólne wykorzystanie pojazdów, zagęszczenie ruchu, wypadki drogowe i emisje poprzez mieszanie wyborów dotyczących mobilności i polityki zagospodarowania terenu. Strategie te są często wdrażane poprzez zachęcanie do tworzenia alternatyw, na przykład pasów dla samochodów osobowych, stacji park & ​​ride lub dotowanych środków transportu publicznego dla studentów, jednocześnie zniechęcając do korzystania z pojazdów osobistych, wprowadzając podatki paliwowe, opłaty parkingowe lub urządzenia uspokajające ruch.

Ponadto, dodając myślenie o transporcie w planowaniu przestrzennym miast, decydenci mogą zapewnić, że działalność mieszkaniowa, biznesowa i społeczna będzie zlokalizowana w pobliżu transportu masowego, co jeszcze bardziej zmniejszy uzależnienie od samochodów. Innowacyjne przykłady obejmują Zorientowana na tranzyt liga piłkarska w Atlancie, z siecią pól połączonych ze stacjami komunikacji zbiorowej oraz Kurytyba (Brazylia) Bus Rapid Transit (BRT), gdzie opcje transportu zbiorowego znajdują się na gęsto zabudowanych obszarach mieszkalnych.

Rozwiązanie 5 – Pojazdy elektryczne (poprawae)

Oprócz tego, że nie emitują szkodliwych zanieczyszczeń powietrza, pojazdy elektryczne mają znacznie niższy emisje zmian klimatu niż w przypadku konwencjonalnych samochodów. Dzieje się tak, ponieważ nie wytwarzają bezpośrednich emisji przez rurę wydechową i proces tankowania. Emisje bezpośrednie to zanieczyszczenia tworzące smog, takie jak tlenki azotu i gazy cieplarniane, takie jak dwutlenek węgla.

Pojazdy elektryczne zwykle wytwarzają również mniej emisji w cyklu życia niż pojazdy konwencjonalne, ponieważ emisje do wytwarzania energii elektrycznej są niższe niż w przypadku spalania benzyny lub oleju napędowego.

Właściwa polityka i inwestycje władz miejskich i krajowych przyspieszą przejście na system transportu o zerowej emisji. W krajach takich jak Norwegia aż 60 procent samochodów sprzedawane w kraju w 2020 roku były elektryczne, podczas gdy w Kenii, gdzie Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP) nawiązał współpracę z Shenzhen Shenling Car Company, strażnicy pilotują e-motocykle, aby poruszać się po 1000-hektarowym lesie Karura w Nairobi.

(Należy zauważyć, że chociaż czystsze technologie pojazdów są ważnym elementem zanieczyszczenia powietrza i łagodzenia zmiany klimatu, zmniejszenie zależności od pojazdów prywatnych i transportu zmotoryzowanego jest as ważne i może przynieść dodatkowe korzyści dla zdrowia. Ulepszenia floty autobusów, takie jak zasady nakazujące włączenie filtrów cząstek stałych, niskosiarkowego oleju napędowego oraz przejście z pojazdów z silnikiem wysokoprężnym na sprężony gaz ziemny (CNG), energię elektryczną lub inne paliwa alternatywne, zmniejszają emisję szkodliwych cząstek).

Dodatkowe zasoby:

Narzędzie HEAT do chodzenia i jazdy na rowerze

Strategie WHO na rzecz zdrowego i zrównoważonego transportu

Raport SLOCAT o globalnym statusie transportu i zmian klimatycznych (patrz: Element główny 5: Wpływ transportu na zdrowie)

Miasto do spacerów