Przywracanie torfowisk w celu ograniczenia globalnych emisji:

Czas czytania: 3 minuty

Ochrona i odtwarzanie torfowisk może zmniejszyć globalne emisje gazów cieplarnianych o 800 milionów ton metrycznych rocznie – co odpowiada rocznym emisjom w Niemczech – zgodnie z nowym raportem opublikowanym dzisiaj przez Program Ochrony Środowiska ONZ (UNEP) oraz Globalna Inicjatywa Torfowisk (GPI). Raport wzywa do inwestycji sięgających 46 miliardów dolarów rocznie do 2050 r., aby zmniejszyć prawie o połowę emisje spowodowane osuszaniem i wypalaniem torfowisk.

"Ekonomika ochrony, odtwarzania i zrównoważonego zarządzania torfowiskamiraport dotyczący polityki, wskazuje, że głównymi przyczynami niewłaściwego gospodarowania torfowiskami są: niedowartościowanie i niedoinwestowanie. Wypełniając kluczowe luki informacyjne na temat torfowisk, raport wyszczególnia ekonomiczne i środowiskowe możliwości pobudzenia publicznych i prywatnych inwestycji w ochronę torfowisk.

GPI udostępni pierwszą w historii mapę bazową, aby ocenić ich lokalizację na całym świecie na marginesie trwającej Konferencji Klimatycznej ONZ (COP26). Jasne jest, że torfowiska pokrywają tylko 3% globalnej powierzchni lądów, ale przynajmniej przechowuj dwa razy więcej węgla niż wszystkie lasy na świecie. Są również kluczowym domem dla wielu endemicznych i zagrożonych gatunków.

„Inwestycja w torfowiska to potrójna wygrana dla ludzi, klimatu i bioróżnorodności” – mówi profesor Joanne Burgess, współautorka raportu. „Torfowiska muszą mieć kluczowe znaczenie dla globalnych inwestycji w rozwiązania oparte na przyrodzie, jako część globalnej strategii, która kończy z zaniżaniem cen i niedofinansowaniem tych kluczowych ekosystemów”.

Torfowiska zapewniają wiele korzyści ekologiczne, ekonomiczne i kulturowe społecznościom wokół nich, w tym utrzymywanie dostaw wody i kontrolowanie zanieczyszczeń i osadów: ponad 2,300 km2 torfowisk dostarcza woda pitna dla 71.4 mln ludzi na całym świecie oraz w Irlandii i Wielkiej Brytanii około 85% całej wody pitnej dostarczają torfowiska.

Dianna Kopansky, Globalny Koordynator ds. Torfowisk UNEP, podkreśliła, że ​​„torfowiska są ekosystemem zagrożonym, z 15% z nich odwadniane do wypasu, rolnictwa, leśnictwa i górnictwa. Przyczyniają się nieproporcjonalnie do zmian klimatycznych, mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa wodnego i są ważnymi miejscami dla przyrody i ludzi. Kolejne 5-10% torfowisk na całym świecie ulega degradacji w wyniku usunięcia lub zmiany roślinności. Rozwój infrastruktury to kolejny kierowca spadku torfowisk.

 

„Niekontrolowana konwersja torfowisk w regionach tropikalnych mogłaby: Podwójna do około 300,000 2 km2050 do XNUMX r. Osuszane torfowiska są bardzo podatne na pożary, które emitują ocieplające planetę gazy cieplarniane i toksyczne zanieczyszczenia," ona dodała. „Utlenianie torfu z pożarów odpowiada za 5% wszystkich emisji związanych z działalnością człowieka. Przekształcenie ich w globalny pochłaniacz dwutlenku węgla: wymagają ponownego zwilżenia 40% osuszonych torfowisk”.

Rozpoczęty w ramach wkładu GPI w Dekada ONZ w sprawie odbudowy ekosystemówraport stwierdza, że ​​główną przyczyną złego gospodarowania torfowiskami jest niedowartościowanie ich wkładu gospodarczego.

„Wykazanie i uchwycenie ekonomicznych korzyści wynikających z potencjału składowania dwutlenku węgla w torfowiskach stanowi solidną podstawę do renowacji. Wartość pieniężna torfowisk stanowi doskonałe uzasadnienie dla instytucji finansowych i innych sektorów gospodarki, że koszty związane z rekultywacją torfowisk są rzeczywiście inwestycją w zrównoważony rozwój i dobre samopoczucie”, mówi Pushpam Kumar, główny ekonomista ds. środowiska, UNEP.

Wymagana roczna inwestycja w ochronę wynosi 28.3 mld USD i 11.7 mld USD, ale potrzeba znacznie więcej na ponowne nawadnianie i odtwarzanie torfowisk. Inwestowanie w opłacalną rekultywację torfowisk przyniosłoby ogromne korzyści ekonomiczne, zmniejszając globalną emisję gazów cieplarnianych na samych tylko tropikalnych torfowiskach o 800 milionów ton metrycznych rocznie – równoważny całkowitej emisji Niemiec i 3% emisji światowych.

Autorzy rekomendują położenie kresu niedowartościowaniu torfowisk poprzez przyjęcie polityk, regulacji i innych działań zapewniających uwzględnienie pełnej wartości torfowisk. Na przykład poprzez zniesienie subsydiów i innych form wsparcia finansowego dla rolnictwa, leśnictwa, górnictwa i innej działalności gospodarczej, które nadmiernie degradują lub przekształcają torfowiska, oraz przeznaczanie generowanych lub zaoszczędzonych dochodów na ochronę torfowisk, ich odtwarzanie i zrównoważone zarządzanie. Autorzy zalecają również położenie kresu niedoinwestowaniu torfowisk poprzez zwiększenie prywatnych i publicznych funduszy na ochronę torfowisk na całym świecie oraz ustanowienie kompensacji bioróżnorodności, płatności za usługi ekosystemowe, dobrowolnych rynków emisji dwutlenku węgla, REDD+, zamiany zadłużenia na rzecz przyrody i zielonych obligacji.

 

UWAGI:

O Globalnej Inicjatywie Torfowisk (GPI):

Globalna inicjatywa torfowisk to międzynarodowe partnerstwo zapoczątkowane na UNFCCC COP w Marrakeszu w Maroku pod koniec 2016 roku. Naszym celem, prowadzonym przez Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), jest ochrona i zachowanie torfowisk jako największych na świecie lądowych zasobów węgla organicznego i aby zapobiec jego emisji do atmosfery.