Władze miejskie w stolicy Filipin zaczynają sporządzać wykresy dodatkowych korzyści wynikających z polityki klimatycznej i czystego powietrza:

Czas czytania: 3 minuty

Kiedy urzędnicy z Ministerstwa Środowiska Malediwów spotkali się z ekspertami z Koalicji na rzecz Klimatu i Czystego Powietrza Inicjatywa SNAP w ciągu ostatnich kilku lat odkrył kilka rzeczy to pomogło im obojgu politykę rzemieślniczą i pozyskaj społeczeństwo do jego wdrożenia.

Jednym z głównych ustaleń było to, że środki łagodzące uwzględnione w porozumieniu paryskim w sprawie zmian klimatycznych nie tylko ograniczyłyby emisję gazów cieplarnianych w tych krajach o 24 procent, ale także ograniczyłyby bezpośrednie zanieczyszczenie powietrza drobnymi cząstkami stałymi, czyli PM2.5, najbardziej szkodliwą dla zdrowia substancją substancji zanieczyszczających powietrze – innymi słowy, wysiłki na rzecz wywiązania się z międzynarodowych zobowiązań Malediwów w zakresie zmian klimatycznych mogą zapewnić Malediwom znaczne lokalne korzyści w postaci poprawy jakości powietrza.

Teraz władze miejskie największej aglomeracji miejskiej Filipin, Metro Manila, w której mieszka prawie 13 milionów ludzi, zaczynają dostrzegać korzyści płynące z ujednolicenia polityki dotyczącej zmian klimatycznych i zanieczyszczenia powietrza.

Warsztaty dotyczące uwzględnienia dodatkowych korzyści i krótkotrwałych zanieczyszczeń klimatycznych w planowaniu działań, które odbyły się pod koniec października w Quezon City i zostały zorganizowane przez Clean Air Asia, Biuro Zarządzania Środowiskiem Krajowego Regionu Stołecznego oraz Departament Środowiska i Zasobów Naturalnych rządu krajowego – Klimat Change Division rozpoczął serię warsztatów na temat aspektów planowania, komunikacji i monitorowania zanieczyszczenia powietrza dla władz miejskich na Filipinach.

W warsztatach wzięli udział urzędnicy z dziewięciu miast Metro Manila, których cele były następujące:

• Zrozumieć obecną sytuację w miastach Metro Manila pod kątem sposobu, w jaki radzą sobie z zanieczyszczeniem powietrza i zmianami klimatycznymi;
• Wprowadzenie w planowaniu działań podejścia opartego na wspólnych korzyściach jako sposobu na uchwycenie wpływu polityk i projektów w bardziej całościowy sposób oraz na synergię zasobów;
• Identyfikowanie możliwości wspierania miast w przyjmowaniu podejścia opartego na wspólnych korzyściach w opracowywaniu i wdrażaniu polityki; I
• Zachęcaj miasta do zaangażowania się w prace na rzecz jakości powietrza i zmiany klimatu, dołączając do sieci BreatheLife.

Program Clean Air Asia poprowadził uczestników ćwiczenia do uzyskania pełniejszego, bardziej całościowego obrazu dodatkowych korzyści polityk i projektów, rzucając im wyzwanie, aby zidentyfikowali zrównoważone rozwiązanie transportowe i przeprowadzili burzę mózgów na temat wszystkich wynikających z tego dodatkowych korzyści gospodarczych, społecznych i środowiskowych rozwiązanie.

Departament Środowiska i Zasobów Naturalnych – Wydział Zmian Klimatu, który sam kieruje pracami na szczeblu krajowym nad inicjatywą SNAP (Wspieranie działań krajowych i planowania w zakresie krótkotrwałych substancji zanieczyszczających klimat) wraz z Koalicją na rzecz Klimatu i Czystego Powietrza, przedstawił politykę rządu krajowego i działania dotyczące redukcji krótkotrwałych substancji zanieczyszczających klimat (SLCP) i zapewniły krajowe ramy dla lokalnego łagodzenia SLCP.

Warsztaty skupiały się na dyskusjach w grupach fokusowych, podczas których uczestnicy zostali poproszeni o ocenę poszczególnych miast: poziomu świadomości dodatkowych korzyści i celów SLCP, praktyk integrowania polityk i planów dotyczących zanieczyszczenia powietrza i zmian klimatycznych oraz potrzeb w zakresie budowania potencjału w zakresie integrowania kontroli zanieczyszczenia powietrza i polityk dotyczących zmian klimatycznych.

Ujawniły obiecujący obraz wraz z wyraźniejszym poczuciem tego, co wymaga wzmocnienia.

„Odkryliśmy, że w miastach w Metro Manila istnieją środki mające na celu kontrolę zanieczyszczenia powietrza i łagodzenie zmiany klimatu, a lokalne agencje są upoważnione do ich wdrożenia” – powiedziała starsza koordynatorka programu ds. jakości powietrza i zmian klimatycznych w Clean Air Asia, pani Dang Espita- Casanovy, który ułatwiał dyskusję.

„Chociaż większość przedstawicieli miast jest ogólnie świadoma koncepcji podejścia polegającego na wspólnych korzyściach, nie stosuje się jej do identyfikowania potencjalnych skutków na etapach planowania oraz podczas monitorowania i oceny” – stwierdziła.

„W tej chwili środki kontrolne są nadal zwykle planowane i wdrażane tylko z jednej z dwóch perspektyw – albo w celu zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza, albo łagodzenia zmiany klimatu, ale nie obu na raz – i oczywiście istnieją również dodatkowe korzyści, które przekładają się na innych obszarach” – kontynuowała.

„Istnieją zatem możliwości promowania lepiej zintegrowanych polityk poprzez podejście oparte na wspólnych korzyściach, czyli polityk, które mogą zapewnić lepsze zyski w zakresie zdrowia i warunków życia w wielu sektorach i które mają wyraźny wpływ lokalny” – dodała.

Zidentyfikowane możliwości, które mogłyby skutkować znaczącą poprawą w promowaniu integracji i dodatkowych korzyści, obejmowały:

• Ustalenia instytucjonalne, w tym poprawa koordynacji, wyjaśnienie ról i łączenie/optymalizacja zasobów (finansowych, ludzkich i technicznych) agencji lokalnych, które mają odpowiednie uprawnienia lub mają wpływ na redukcję zanieczyszczenia powietrza i/lub łagodzenie zmiany klimatu (np. środowisko, transport, planowanie, ograniczanie i zarządzanie ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi);
• Pomoc miastom w ustanawianiu systemów monitorowania i oceny ich polityk i programów obejmujących wskaźniki związane z zanieczyszczeniem powietrza i zmianami klimatycznymi;
• Budowanie potencjału w zakresie stosowania modeli i narzędzi do ilościowego określania dodatkowych korzyści lokalnych polityk i programów.

Warsztaty były częścią oceny potrzeb projektu finansowanego przez Koalicję na rzecz Zmian Klimatu i Czystego Powietrza (CCAC) i realizowanego przez Clean Air Asia, Instytut Globalnych Strategii Środowiskowych (IGES) oraz ICLEI-Local Governments for Sustainability-East Sekretariat Azji (ICLEI-EAS).

Wyniki jego badania pomogą IGES, ICLEI i Clean Air Asia w opracowaniu ukierunkowanych materiałów szkoleniowych dla miast azjatyckich na temat integracji polityk i planów dotyczących zanieczyszczenia powietrza i klimatu.

Miasta Metro Manila i Krajowy Region Stołeczny zostały zaproszone do przyłączenia się do sieci BreatheLife w celu podzielenia się zobowiązaniami w zakresie jakości powietrza i klimatu oraz historiami sukcesu, które wspomogą pozytywny cykl działań i rozwiązania prowadzone przez rządy na wszystkich poziomach, od szczebla niższego do krajowego.

Zdjęcie banera: David Stanley/CC BY 2.0