Współpraca Ameryki Środkowej:
do zarządzania zmianami klimatycznymi i zanieczyszczeniem powietrza

Cele strategii obejmują opracowanie planu i kroków do realizacji, aby zintegrować działania na rzecz klimatu i czystego powietrza na szczeblu regionalnym. Jej cele wymagają również, aby każdy kraj uwzględnił jakość powietrza w swoich składkach ustalanych na szczeblu krajowym (NDC) oraz posiadał spójne i ambitne przepisy dotyczące jakości powietrza w całym regionie, w tym przepisy, które pomagają powstrzymać otwarte spalanie w rolnictwie. Strategia ma również na celu wdrożenie tanich systemów monitoringu powietrza w każdym kraju.

Praca ta opiera się na historii integracji regionalnej, nad którą pracowała SICA, a także na wiedzy fachowej i istniejącej współpracy organów regionalnych, takich jak Środkowoamerykańska Komisja ds. Środowiska i Rozwoju (CCAD) oraz Sekretarz Wykonawczy Rady Ministrów Zdrowia Ameryki Środkowej i Republiki Dominikańskiej (SE COMISCA). Posiadanie CCAD jako wiodącego partnera w tym projekcie oznacza, że ​​praca ta może wykorzystać fakt, że kraje mogą wyrażać swoje indywidualne problemy i priorytety, jednocześnie zachęcając do dialogu regionalnego i wspólnych działań tam, gdzie to możliwe.

Opiera się na sukcesie długotrwałych wysiłków CCAC w regionie na rzecz wspierania integracji klimatu i czystego powietrza z planowaniem krajowym. Program ten współpracuje z krajami, zapewniając im wsparcie finansowe i techniczne w ocenie ich emisji gazów cieplarnianych i krótkotrwałego zanieczyszczenia klimatu (SLCP), super zanieczyszczeń, które przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza, a jednocześnie dramatycznie ocieplają planetę. Oceny te są następnie wykorzystywane jako punkt odniesienia do identyfikowania i ustalania priorytetów najskuteczniejszych możliwości łagodzenia skutków dla każdego kontekstu lokalnego, a następnie do integracji tych strategii z krajowymi planami rozwoju i krajowymi planami rozwoju.

W 2019, CCAC wsparło pierwsze spotkanie Grupy Roboczej Punktów Kontaktowych CCAD. Podczas spotkania przedstawiciele dyskutowali o znaczeniu redukcji SLCP wraz z dwutlenkiem węgla oraz o znaczeniu połączenia sił dla pobudzenia działań. Podczas spotkania Grupa Robocza określiła swoje priorytety dotyczące mapy drogowej integrującej działania na rzecz klimatu i czystego powietrza w krajach SICA.

Praca ta wpisuje się również w trwające prace CCAC na rzecz wspierania podejścia regionalnego, co pomaga zwiększyć zdolność decydentów do podejmowania planowania i łagodzenia oraz identyfikowania organizacji, takich jak SICA, które mogą wspierać procesy regionalne.

Fakt, że zbudowano już tak duży potencjał krajowy, oznacza, że ​​kraje mogą teraz łączyć swoje wysiłki, ucząc się nawzajem i wspierając swoje działania. Podejście regionalne oznacza, że ​​kraje sąsiadujące mogą dzielić się wiedzą i polegać na wymianie peer-to-peer w celu przezwyciężenia podobnych wyzwań i przeszkód.

„Region Ameryki Środkowej jest jednym z najbardziej narażonych, jeśli chodzi o skutki zdrowotne zmian klimatu i zanieczyszczenia powietrza, co sprawia, że ​​ryzyko dla mieszkańców tego regionu jest wysokie” – powiedział Luis Francisco Sánchez Otero, doradca regionalny ds. zmian klimatu i środowiska. i zdrowie w Panamerykańskiej Organizacji Zdrowia (PAHO). „Opłacalne wykorzystanie funduszy i zasobów w celu przeciwdziałania tym zagrożeniom jest priorytetem regionalnym. Ponieważ kraje regionu dzielą wspólne wyzwania, potrzeba zintegrowanych i dobrze wyartykułowanych wysiłków jest najwyższym priorytetem”.

Bez integracji regionalnej ministerstwa pracują w silosach, nie mogąc dzielić się zasobami i wiedzą, co może prowadzić do powielania wysiłków innych. Fakt, że wiele z tych krajów jest małych i brakuje im wystarczających zasobów do realizacji tych kosztownych i szeroko zakrojonych prac, oznacza, że ​​podejście regionalne może stać się katalizatorem bardziej ambitnych działań.

Pierwszym głównym celem tego projektu jest nakreślenie mapy drogowej integracji działań w zakresie zmian klimatu, jakości powietrza i zdrowia na poziomie regionalnym. Kostaryka, Dominikana i Panama otrzymały wsparcie CCAC na planowanie krajowe, co oznacza, że ​​dysponują istniejącymi zasobami i potencjałem, które mogą wykorzystać do osiągnięcia sukcesu w regionie. Projekt ten pomoże w mapowaniu istniejących działań i infrastruktury, jeśli chodzi o klimat i czyste powietrze w każdym kraju – jakie polityki już istnieją, które łączą działania? Jak solidne jest monitorowanie i ocena tych polityk? Jaka pojemność już istnieje, a co trzeba jeszcze zbudować?

Opracowanie bardziej wszechstronnej oceny tego, co już zostało zrobione, oznacza, że ​​można opracować jaśniejszy i skuteczniejszy plan działania dotyczący tego, co jeszcze pozostaje do zrobienia. Oznacza to ponadto, że kraje mogą mieć regionalne poczucie mocnych i słabych stron: biorąc pod uwagę, że wszystkie kraje znajdują się na różnych etapach planowania krajowego, każdy z nich ma inne obszary wiedzy i możliwości rozwoju, którymi można się wspólnie zająć. Posiadanie linii bazowej oznacza ponadto, że sukces lub niepowodzenie kolejnego działania można lepiej zmierzyć, zwiększając skuteczność.

Kolejnym krokiem będzie opracowanie planu wdrożenia, który określi istniejące mechanizmy rządowe potrzebne do podjęcia działań oraz potencjalne źródła finansowania wspierające to działanie. Dokument ten ma być planem prac, który można zastosować w praktyce, nakreślając jasne kroki wsparte wsparciem na poziomie krajowym i regionalnym. Będzie to również obejmować powołanie grupy roboczej ds. jakości powietrza i zmian klimatu, która będzie odbywać regularne spotkania, uzyskiwać polityczne poparcie i pomagać w zabezpieczeniu środków finansowych na podjęcie działań.

Projekt skupi się również na pracach nad budowaniem potencjału regionalnego dla trzech różnych kategorii ludzi: po pierwsze, decydentów politycznych, którzy są w stanie podejmować i wpływać na zobowiązania polityczne na wysokim szczeblu; po drugie, funkcjonariusze techniczni, którzy pracują w ochronie zdrowia lub środowisku; i po trzecie, pracownicy służby zdrowia.

To budowanie zdolności będzie obejmować zaangażowanie przywódców politycznych wysokiego szczebla, a także zorganizowanie wirtualnych warsztatów subregionalnych w celu wspierania wsparcia politycznego na wysokim szczeblu, przy jednoczesnym zwiększeniu wiedzy wśród różnych ministerstw zdrowia i środowiska, a także praktyków w celu zapewnienia sukces tej pracy w dłuższej perspektywie.

„Zrównoważony rozwój projektu zależy od odpowiedzialności krajowej i regionalnej oraz od wzmocnienia zdolności kluczowych interesariuszy” – powiedział Otero.

Projekt ten pomoże w budowaniu zdolności polityków i innych interesariuszy oraz pomoże im lepiej ocenić wiele korzyści płynących z włączenia planowania zdrowotnego do planowania zmian klimatycznych, w tym w następnej rundzie wkładów ustalonych na szczeblu krajowym i planów krajowych.

W projekcie planuje się również wykorzystanie Kampania BreatheLife, inicjatywa CCAC, UNEP, Banku Światowego i Światowej Organizacji Zdrowia, mająca na celu szerzenie wiedzy i wniosków na temat ich wysiłków.

„Udział partnerów strategicznych, którzy mogą wnieść zdolności techniczne, darczyńców, a co najważniejsze, przywództwo kraju będzie kluczem do wdrożenia mapy drogowej” – powiedział Otero. „Osiągnięcie pełnych korzyści płynących z tego projektu będzie miało nie tylko wpływ na kraje uczestniczące, ale przyczyni się do osiągnięcia globalnych celów łagodzenia zmiany klimatu i zainspiruje do działań na całym świecie”.