Zanieczyszczenie powietrza skraca lata żywotności, ciężarówki z silnikiem Diesla i autobusy są główną przyczyną:

„Kiedy zmniejszamy zanieczyszczenie powietrza ze źródeł oleju napędowego, uzyskujemy redukcję emisji czarnego węgla. To ogromna wygrana dla jakości powietrza i klimatu ”- powiedział Josh Miller z Międzynarodowej Rady ds. Czystego Transportu (ICCT). „Działanie ma ogromne lokalne korzyści dla zdrowia publicznego, a my mamy dodatkowe międzynarodowe uzasadnienie działania, ponieważ przynosi ono także zmiany klimatu”.

Jedną ze strategii walki z tym problemem jest globalne odsiarczanie paliw wykorzystywanych w transporcie drogowym, które pozwoli uniknąć 500,000 2050 zgonów rocznie do 18 r. I zaoszczędzić 16 bilionów dolarów na kosztach zdrowotnych (XNUMX razy więcej niż kosztowałoby odsiarczanie). Jest to strategia, którą wiele krajów, szczególnie w Europie i Ameryce Północnej, już przyjęło, przechodząc na paliwa o niskiej i bardzo niskiej zawartości siarki, które mają znacznie mniej szkodliwych emisji. Jednak ponad połowa krajów świata - głównie kraje o niskich i średnich dochodach w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej - jeszcze tego nie zrobiła. Wsparcie dla tych krajów w przejściu na czystsze paliwa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i klimatu na świecie.

W tym celu Koalicja Klimatu i Czystego Powietrza (CCAC) opracowała: Globalna strategia wprowadzania paliw o niskiej zawartości siarki i czystszych pojazdów z silnikiem Diesla który, jeśli zostanie w pełni wdrożony, może zbliżyć się do wyeliminowania drogowych paliw o wysokiej zawartości siarki i zmniejszyć co najmniej 90 procent emisji małych cząstek stałych i sadzy z pojazdów drogowych.

Jednym stosunkowo łatwym podejściem jest modernizacja filtrów cząstek stałych w starszych pojazdach. Może to zmniejszyć masę cząstek z silnika z 2004 r. O 90 procent i uzyskać najdrobniejsze cząstki o współczynnik 100 (przynajmniej). Kraje, które importują paliwo, powinny przyjąć krajowe i regionalne normy dotyczące czystszego paliwa i technologii, podczas gdy kraje posiadające zdolności rafinacyjne, takie jak Nigeria, Indie i Kuwejt, powinny inwestować w modernizację swoich rafinerii, aby wytwarzały paliwa o bardzo niskiej zawartości siarki. Będzie to wymagało udziału sektora prywatnego. Wszystkie kraje muszą przyjąć normy emisji dla pojazdów oprócz norm niskiej zawartości siarki.

Postęp stale rośnie na całym świecie. Normy dotyczące czystszego paliwa opracowano najpierw w kilku krajach, począwszy od Stanów Zjednoczonych w 2007 r., A następnie kilka lat później kraje europejskie. Wkrótce kraje takie jak Japonia, Korea Południowa i Turcja zrobiły to samo. Od lipca 2019 r. 39 krajów wdrożyło normy wolne od sadzy, a pięć kolejnych (Brazylia, Chiny, Kolumbia, Indie i Meksyk) planuje ich wdrożenie przed 2025 r.

Ale ten postęp musi być bardziej równomiernie rozłożony na całym świecie. Częściowo w wyniku niezrównoważonej regulacji więcej niż procent 90 zgony spowodowane zanieczyszczeniem powietrza występują w biedniejszych krajach, głównie w Azji i Afryce.

„Poza największymi producentami samochodów na świecie istnieje ogromna potrzeba kontynuowania postępów w kierunku tych standardów, które są korzystne dla zdrowia publicznego i klimatu na rynkach wschodzących, w tym w Afryce, na Bliskim Wschodzie i Azji”, powiedział Miller.

Na przykład Nigeria to największy rynek pojazdów we Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS). Paliwa samochodowe mogą zawierać 100 razy więcej siarki niż dozwolone w Europie, 90 procent pojazdów importowanych do Nigerii to pojazdy używane, a importowane pojazdy użytkowe nie podlegają żadnym ograniczeniom wiekowym, co oznacza, że ​​tanie pojazdy, które nie spełniają wyższych standardów, są wyrzucane do śmieci. kraj. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na pojazdy rosną również skutki. Nigeria ma siódmą co do wielkości populację na świecie i oczekuje się, że w ciągu najbliższych 30 lat podwoi się. W latach 2010-2015 obciążenie zdrowotne transportu drogowego wzrosło o 25 procent, a koszt pieniężny dla Nigerii oszacowano na 42 miliardy dolarów.

Kraje pracują nad zapobieganiem szkodliwym skutkom zanieczyszczenia powietrza. W grudniu 2018 r. ECOWAS spotkała się w celu dwudniowe warsztaty wspierany przez CCAC. Przedstawiciele krajów zgodzili się na maksymalne poziomy siarki w importowanych paliwach i minimalne normy emisji dla nowych pojazdów. Benin, Togo i Mali wprowadzili surowsze przepisy. A po drugiej stronie kontynentu - Wspólnota Wschodnioafrykańska stała się pierwszym afrykańskim regionem, który przeszedł na paliwa o niskiej zawartości siarki w 2015 roku.

We wrześniu 2018 r Szczyt Ameryki Południowej w sprawie kontroli emisji z pojazdów odbyło się w Buenos Aires w Argentynie, aby pomóc organom regulacyjnym poprawić zgodność i egzekwowanie emisji oraz przejść na transport bez sadzy. Kraje, które wzięły udział, opracowały: wspólny regionalny plan pracy w celu wdrożenia środków takich jak przyjęcie norm dotyczących silnika bez sadzy, poprawa jakości paliwa i egzekwowanie tych zmian. Zarówno w Paragwaju, jak i na Dominikanie program środowiskowy ONZ wspierał badania kosztów i korzyści tego rodzaju interwencji.

Aby jednak w pełni osiągnąć niezbędny postęp, należy zastosować niezliczone strategie wspierane przez CCAC. Obejmują one całkowicie inne niż silniki wysokoprężne alternatywy dla pojazdów, takie jak sprężony gaz ziemny, biopaliwa, pojazdy hybrydowo-elektryczne lub w pełni elektryczne. Inną opcją jest poddawanie paliw procesom odsiarczania, takim jak hydrorafinacja, która minimalizuje zawartość siarki. CCAC wspiera również indywidualną zmianę zachowań poprzez zachęcanie do aktywnego transportu, takiego jak chodzenie pieszo i jazda na rowerze, wybór transportu publicznego oraz priorytetowe traktowanie pociągów zamiast samolotów, jeśli to możliwe. Zachęca się rządy do wprowadzenia polityk i infrastruktury, które umożliwiają tego typu zmianę zachowania.

To praca z potencjalnie wysoką opłacalnością. Według Raport zlecony przez CCAC przez ICCT realizacja prac wspieranych przez CCAC może zmniejszyć emisję sadzy z silników diesla do 88% poniżej poziomów z 2010 r. do 2040 r. Ponadto, jeśli zostanie w pełni wdrożona do 2050 r., pozwoli uniknąć 500,000 0.2 zgonów rocznie, jednocześnie zapobiegając ociepleniu do 20 stopnia Celsjusza w ciągu następnych 40– XNUMX lat. Jednak nawet bardziej strome cele są konieczne, aby trzymać się celów globalnego ocieplenia.

Z nieco ponad dekadę aby zapobiec ociepleniu powyżej 1.5 stopnia Celsjusza, konieczne są również środki tymczasowe. Wraz ze wzrostem liczby ludności na świecie rośnie potrzeba transportu ludzi i towarów na całym świecie. Rządy będą potrzebowały wszelkich dostępnych im metod, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu, unikając jednocześnie katastrofalnego ocieplenia i skutków dla zdrowia ludzkiego.

Przeniesiony z CCAC