Landen hebben een wettelijke verplichting om te zorgen voor schone lucht, zegt VN-mensenrechtenvertegenwoordiger:

Leestijd: 3 minuten

Landen werden gisteren herinnerd aan hun wettelijke verplichting om ervoor te zorgen dat burgers een gezond milieu hebben, toen VN-mensenrechtenvertegenwoordiger David Boyd zijn rapport presenteerde tijdens de 40e bijeenkomst van de Mensenrechtenraad in Genève.

De VN's Speciale rapporteur over de kwestie van de mensenrechtenverplichtingen met betrekking tot het genot van een veilige, schone, gezonde en duurzame omgeving merkte op in zijn rapport over de "volledige afwezigheid of zwakte van nationale luchtkwaliteitsnormen in veel staten", wat wees op "een wijdverbreide niet-nakoming van deze fundamentele mensenrechtenverplichting, met verwoestende gevolgen" voor de gezondheid van kinderen wereldwijd.

Hij verwees naar de bevindingen van a 2017 recensie wat aangeeft dat 80 landen helemaal geen luchtkwaliteitsnormen of -richtlijnen hadden, dat weinigen de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie in hun luchtkwaliteitsnormen hadden opgenomen en dat niet één al deze richtlijnen had overgenomen.

Schone lucht als mensenrecht is geen nieuw onderwerp of concept binnen internationale discussies. Met name vorig jaar zei de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de mensenrechten tegen de eerste wereldwijde conferentie over luchtverontreiniging en gezondheid van de Wereldgezondheidsorganisatie: "er kan geen twijfel over bestaan ​​dat alle mensen het recht hebben om schone lucht in te ademen".

Maar het rapport van de Speciale Rapporteur weerspiegelt een groeiend wereldwijd begrip van de verwoestende gevolgen van luchtverontreiniging voor de gezondheid, door de gevestigde verbanden met een breed scala van ziekten en beperkingen bij de mens samen te brengen, een besef van de omvang van het probleem, de sectoroverschrijdende aard ervan, de beschikbaarheid van levensvatbare oplossingen en de menselijke gezondheid en economische argumenten voor actie voor schone lucht.

Hij vestigde de aandacht van de Raad op de meer dan 6 miljard mensen - een derde van hen kinderen - die regelmatig lucht inademen die zo vervuild is dat het hun leven, gezondheid en welzijn in gevaar brengt, en noemde het "een stille, soms onzichtbare, productieve moordenaar". verantwoordelijk voor de vroegtijdige dood van 7 miljoen mensen per jaar, waaronder 600,000 kinderen.

“Toch krijgt deze pandemie onvoldoende aandacht, aangezien deze sterfgevallen niet zo dramatisch zijn als die veroorzaakt door andere rampen of epidemieën”, zei hij tegen de Raad. "Elk uur sterven 800 mensen, velen na jaren van lijden, aan kanker, luchtwegaandoeningen of hartaandoeningen die rechtstreeks worden veroorzaakt door het inademen van vervuilde lucht."

"Mensen kunnen niet voorkomen dat ze alle verontreinigingen in de lucht in hun huizen of in hun gemeenschap inademen", zei hij.

Boyd zei dat het niet garanderen van schone lucht een schending vormt van hun fundamentele recht op een gezond milieu, een recht dat ten minste 155 landen wettelijk verplicht zijn - door middel van verdragen, grondwetten en wetgeving - om het recht te respecteren, te beschermen en na te komen.

Echter, een recent VN-milieurapport ontdekte dat, ondanks een dramatische toename van wetten en agentschappen die sinds de jaren zeventig zijn ingevoerd om het milieu te beschermen, een wijdverbreid gebrek aan handhaving heeft geleid tot een ontoereikende reactie op het verminderen van vervuiling, het verminderen van klimaatverandering en het voorkomen van wijdverspreide soorten en habitatverlies.

Boyd adviseerde de Algemene Vergadering – die veel resoluties over het recht op schoon water heeft aangenomen – een resolutie aan te nemen over het recht op schone lucht, die volgens hem actie zou kunnen stimuleren en sturen.

“Als er een mensenrecht op schoon water bestaat, dan moet er ook een mensenrecht op schone lucht zijn. Beide zijn essentieel voor het leven, de gezondheid, de waardigheid en het welzijn”, aldus zijn rapport.

Hij identificeerde zeven belangrijke stappen die elk land moet nemen om schone lucht te garanderen en het recht op een gezond milieu te vervullen:

• Toezicht houden op de luchtkwaliteit en de effecten op de gezondheid van de mens;

• bronnen van luchtverontreiniging beoordelen;

• informatie publiekelijk beschikbaar maken, met inbegrip van volksgezondheidsadviezen;

• Wetgeving, voorschriften, normen en beleid inzake luchtkwaliteit opstellen;

• Actieplannen voor luchtkwaliteit ontwikkelen op lokaal, nationaal en, indien nodig, regionaal niveau;

• Voer het actieplan luchtkwaliteit uit en handhaaf de normen; En

• Evalueer de voortgang en versterk zo nodig het plan om ervoor te zorgen dat aan de normen wordt voldaan.

“Het niet respecteren, beschermen en nakomen van het recht om schone lucht in te ademen, eist een verschrikkelijke tol van mensen over de hele wereld. De statistieken die in dit rapport worden gepresenteerd, geven een catastrofe voor de volksgezondheid weer, maar de cijfers geven niet de omvang van het menselijk leed weer. Elke vroegtijdige dood, elke ziekte en elke handicap kwelt een individu met hoop, dromen en geliefden. Luchtverontreiniging is een te voorkomen probleem. De oplossingen − wetten, normen, beleid, programma's, investeringen en technologieën − zijn bekend. Het implementeren van deze oplossingen zal natuurlijk grote investeringen met zich meebrengen, maar de voordelen van het vervullen van het recht om schone lucht in te ademen voor de hele mensheid zijn niet te overzien.” Speciale VN-rapporteur voor mensenrechten David Boyd

Lees het persbericht van de Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten: Luchtvervuiling: de stille moordenaar die elk jaar 7 miljoen levens eist

---

Bannerfoto door Getty Images.