COVID-19 memperlahankan kemajuan ke arah akses tenaga sejagat:
Laporan mendapati krisis tenaga yang timbul daripada perang di Ukraine boleh membawa kepada kemunduran selanjutnya

Waktu membaca: 8 minit

Pandemik COVID-19 telah menjadi faktor utama dalam memperlahankan kemajuan ke arah akses tenaga sejagat. Di peringkat global, 733 juta orang masih tidak mempunyai akses kepada elektrik, dan 2.4 bilion orang masih memasak menggunakan bahan api yang memudaratkan kesihatan dan alam sekitar mereka. Pada kadar kemajuan semasa, 670 juta orang akan kekal tanpa bekalan elektrik menjelang 2030 – 10 juta lebih daripada unjuran tahun lepas.

Edisi 2022 daripada Penjejakan SDG 7: laporan kemajuan tenaga menunjukkan bahawa kesan pandemik, termasuk penutupan, gangguan kepada rantaian bekalan global, dan pengalihan sumber fiskal untuk memastikan harga makanan dan bahan api mampu milik, telah menjejaskan kadar kemajuan ke arah Matlamat Pembangunan Mampan (SDG 7) untuk memastikan akses kepada harga mampu milik. , tenaga yang boleh dipercayai, mampan dan moden menjelang 2030. Kemajuan telah dihalang terutamanya di negara yang paling terdedah dan negara yang sudah ketinggalan dalam akses tenaga. Hampir 90 juta orang di Asia dan Afrika yang sebelum ini mendapat akses kepada elektrik, tidak lagi mampu untuk membayar keperluan asas tenaga mereka.

Kesan krisis COVID-19 terhadap tenaga telah dikompaun dalam beberapa bulan kebelakangan ini oleh kecemasan di Ukraine, yang telah membawa kepada ketidaktentuan dalam pasaran minyak dan gas global dan telah menyebabkan harga tenaga melonjak.

Afrika kekal paling kurang bekalan elektrik di dunia dengan 568 juta orang tanpa akses elektrik. Bahagian sub-Sahara Afrika daripada populasi global tanpa elektrik melonjak kepada 77% pada 2020 daripada 71% pada 2018 manakala kebanyakan wilayah lain menyaksikan penurunan bahagian mereka dalam defisit akses. Walaupun 70 juta orang di seluruh dunia mendapat akses kepada bahan api dan teknologi memasak yang bersih, kemajuan ini tidak mencukupi untuk seiring dengan pertumbuhan penduduk, terutamanya di sub-Sahara Afrika.

Laporan itu mendapati bahawa walaupun terdapat gangguan berterusan dalam aktiviti ekonomi dan rantaian bekalan, tenaga boleh diperbaharui adalah satu-satunya sumber tenaga yang berkembang melalui wabak itu. Walau bagaimanapun, trend global dan serantau yang positif dalam tenaga boleh diperbaharui ini telah meninggalkan banyak negara yang paling memerlukan tenaga elektrik. Ini diburukkan lagi dengan penurunan aliran kewangan antarabangsa untuk tahun kedua berturut-turut, jatuh kepada AS$ 10.9 bilion pada 2019.

Sasaran SDG7 juga meliputi kecekapan tenaga. Dari 2010 hingga 2019, peningkatan tahunan global dalam intensiti tenaga purata sekitar 1.9%. Ini jauh di bawah tahap yang diperlukan untuk memenuhi sasaran SDG 7 dan untuk menebus kerugian, kadar purata peningkatan perlu melonjak kepada 3.2%.

Pada September 2021, Dialog Peringkat Tinggi Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Tenaga telah mengumpulkan kerajaan dan pihak berkepentingan untuk mempercepatkan tindakan bagi mencapai masa depan tenaga mampan yang tidak meninggalkan sesiapa pun. Dalam konteks ini, agensi penjaga SDG 7, Agensi Tenaga Antarabangsa (IEA), Agensi Tenaga Boleh Diperbaharui Antarabangsa (IRENA), Bahagian Perangkaan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (UNSD), Bank Dunia dan Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO), sebagai mereka melancarkan laporan ini, menggesa masyarakat antarabangsa dan penggubal dasar untuk melindungi keuntungan ke arah SDG 7; untuk terus komited untuk tindakan berterusan ke arah tenaga yang berpatutan, boleh dipercayai, mampan dan moden untuk semua; dan untuk mengekalkan tumpuan strategik kepada negara yang memerlukan sokongan paling banyak.

Sorotan utama mengenai sasaran SDG7

Akses kepada elektrik

Bahagian penduduk dunia yang mempunyai akses kepada elektrik meningkat daripada 83% pada 2010 kepada 91% pada 2020, meningkatkan bilangan orang yang mempunyai akses sebanyak 1.3 bilion di seluruh dunia. Bilangan tanpa akses merosot daripada 1.2 bilion orang pada 2010 kepada 733 juta pada 2020. Walau bagaimanapun, kadar kemajuan dalam bidang elektrifikasi telah perlahan dalam beberapa tahun kebelakangan ini yang mungkin dijelaskan oleh peningkatan kerumitan untuk mencapai lebih banyak penduduk terpencil dan miskin yang tidak mendapat perkhidmatan serta kesan yang tidak pernah berlaku sebelum ini daripada wabak COVID-19. Memenuhi sasaran 2030 memerlukan peningkatan bilangan sambungan baharu kepada 100 juta setahun. Pada kadar kemajuan semasa, dunia akan mencapai hanya 92% bekalan elektrik menjelang 2030.

Antara 2010 dan 2020, setiap rantau di dunia menunjukkan kemajuan yang konsisten dalam bidang elektrifikasi, tetapi dengan jurang perbezaan yang besar. Akses elektrik di sub-Sahara Afrika meningkat daripada 46% pada 2018 kepada 48% pada 2020, tetapi bahagian rantau ini dalam defisit akses global meningkat daripada 71% pada 2018 kepada 77% pada 2020, manakala kebanyakan wilayah lain, termasuk Asia tengah dan selatan , menyaksikan penurunan dalam bahagian defisit akses mereka. Sub-Sahara Afrika menyumbang lebih daripada tiga perempat daripada orang (568 juta orang) yang kekal tanpa akses pada 2020.

Masakan bersih

Bahagian populasi global yang mempunyai akses kepada bahan api dan teknologi memasak bersih meningkat kepada 69% pada 2020, meningkat 3% berbanding tahun lepas. Walau bagaimanapun, pertumbuhan penduduk mengatasi kebanyakan keuntungan dalam akses, terutamanya di sub-Sahara Afrika. Akibatnya, jumlah bilangan orang yang tidak mempunyai akses kepada masakan bersih kekal tidak berubah selama beberapa dekad. Antara tahun 2000 dan 2010, jumlah ini hampir 3 bilion orang, atau satu pertiga daripada populasi global. Ia menurun kepada kira-kira 2.4 bilion pada 2020. Peningkatan ini didorong terutamanya oleh kemajuan dalam akses di negara-negara besar dan berpenduduk padat di Asia. Sebaliknya, defisit akses di sub-Sahara Afrika telah meningkat hampir dua kali ganda sejak 1990, mencapai jumlah sekitar 923 juta orang pada 2020.

Usaha berbilang sektor yang diselaraskan diperlukan untuk mencapai sasaran SDG 7 akses universal kepada masakan bersih menjelang 2030. Adalah penting untuk komuniti global belajar daripada kejayaan dan cabaran yang dihadapi oleh negara yang telah cuba untuk mereka bentuk dan melaksanakan dasar tenaga isi rumah bersih.

Tenaga Boleh Diperbaharui

Memastikan akses universal kepada tenaga yang berpatutan, boleh dipercayai, mampan dan moden membayangkan penggunaan dipercepatkan sumber tenaga boleh diperbaharui untuk elektrik, haba dan pengangkutan. Walaupun tiada sasaran kuantitatif untuk SDG 7.2, agensi penjaga bersetuju bahawa bahagian tenaga boleh diperbaharui dalam jumlah penggunaan tenaga akhir (TFEC) perlu meningkat dengan ketara, walaupun penggunaan tenaga boleh diperbaharui terus berkembang melalui wabak, mengatasi gangguan kepada aktiviti ekonomi dan rantaian bekalan. Walaupun bahagian pengembangan kapasiti boleh diperbaharui meningkat dengan jumlah rekod pada tahun 2021, trajektori global dan serantau yang positif menyembunyikan fakta bahawa negara yang ketinggalan penambahan kapasiti baharu adalah negara yang paling memerlukan peningkatan akses. Selain itu, kenaikan harga komoditi, tenaga dan penghantaran, serta langkah perdagangan yang ketat, telah meningkatkan kos pengeluaran dan pengangkutan modul fotovoltaik solar (PV), turbin angin dan biobahan api, menambah ketidakpastian untuk projek tenaga boleh diperbaharui pada masa hadapan. Saham boleh diperbaharui perlu mencapai lebih 30% daripada TFEC menjelang 2030, meningkat daripada 18% pada 2019, untuk berada di landasan untuk mencapai pelepasan tenaga bersih-sifar menjelang 2050. Mencapai objektif ini memerlukan pengukuhan sokongan dasar dalam semua sektor dan melaksanakan alat yang berkesan untuk menggerakkan lagi modal swasta, terutamanya di negara kurang membangun, negara membangun yang terkurung daratan, dan negara membangun pulau kecil.

Kecekapan tenaga

SDG 7.3 menyasarkan untuk menggandakan kadar global peningkatan tahunan dalam intensiti tenaga primer – jumlah tenaga yang digunakan setiap unit kekayaan yang dicipta – kepada 2.6% pada 2010–30 berbanding 1990–2010. Dari 2010 hingga 2019, peningkatan tahunan global dalam intensiti tenaga berpurata sekitar 1.9%, jauh di bawah sasaran, dan purata kadar peningkatan tahunan kini perlu mencapai 3.2% untuk menebus kehilangan tanah. Kadar ini perlu lebih tinggi lagi – secara konsisten melebihi 4% untuk sepanjang dekad ini – jika dunia ingin mencapai pelepasan sifar bersih daripada sektor tenaga menjelang 2050, seperti yang dibayangkan dalam Senario Pelepasan Sifar Bersih menjelang 2050 IEA. Anggaran awal untuk tahun 2020 menunjukkan penurunan ketara dalam peningkatan intensiti disebabkan oleh krisis COVID-19, akibat daripada bahagian yang lebih tinggi dalam aktiviti intensif tenaga dalam ekonomi dan harga tenaga yang lebih rendah. Tinjauan untuk 2021 mencadangkan kembali kepada kadar peningkatan 1.9%, kadar purata sepanjang dekad sebelumnya, hasil daripada tumpuan yang lebih tajam pada dasar kecekapan tenaga, terutamanya dalam pakej pemulihan COVID-19. Walau bagaimanapun, dasar dan pelaburan kecekapan tenaga perlu ditingkatkan dengan ketara untuk mencapai sasaran SDG 7.3.

Aliran Kewangan Antarabangsa

Aliran kewangan awam antarabangsa ke negara membangun untuk menyokong tenaga bersih menurun untuk tahun kedua berturut-turut, jatuh kepada AS$ 10.9 bilion pada 2019, walaupun terdapat keperluan besar untuk pembangunan mampan di kebanyakan negara dan perubahan iklim yang semakin mendesak. Jumlah itu turun hampir 24% daripada tahun sebelumnya dan mungkin bertambah buruk oleh wabak pada tahun 2020. Secara keseluruhan, tahap pembiayaan kekal di bawah paras yang diperlukan untuk mencapai SDG 7, terutamanya di negara yang paling terdedah dan kurang maju.

Penurunan ini dilihat di kebanyakan wilayah, dengan satu-satunya pengecualian di Oceania, di mana aliran awam antarabangsa meningkat sebanyak 72%. Sebahagian besar penurunan tertumpu di Asia timur dan tenggara, di mana ia jatuh 66.2%; Amerika Latin dan Caribbean, di mana mereka turun sebanyak 29.8%; dan Asia tengah dan selatan, di mana mereka merosot sebanyak 24.5%.

Walaupun sektor swasta membiayai kebanyakan pelaburan tenaga boleh diperbaharui, kewangan awam kekal penting untuk menarik modal swasta, termasuk untuk mewujudkan persekitaran yang membolehkan pelaburan swasta, membangunkan infrastruktur yang diperlukan, dan menangani risiko dan halangan yang nyata dan nyata untuk pelaburan dalam peralihan tenaga. Aliran awam antarabangsa ke negara yang kekurangan sumber kewangan untuk menyokong peralihan tenaga mereka merupakan sebahagian besar daripada kerjasama antarabangsa yang diperlukan untuk peralihan tenaga global yang akan membawa dunia lebih dekat untuk mencapai semua SDG.

Penunjuk dan data untuk mengesan kemajuan

Penjejakan kemajuan global untuk sasaran SDG 7 memerlukan data yang berkualiti tinggi, boleh dipercayai dan setanding untuk penggubalan dasar yang termaklum dan berkesan di peringkat global, serantau dan negara. Kualiti data telah bertambah baik melalui kerjasama nasional dan antarabangsa serta kapasiti statistik yang kukuh. Sistem data negara bertambah baik apabila negara mewujudkan rangka kerja undang-undang dan pengaturan institusi untuk pengumpulan data yang komprehensif untuk keseimbangan bekalan dan permintaan tenaga; melaksanakan tinjauan pengguna akhir (cth, isi rumah, perniagaan, dsb.); dan membangunkan rangka kerja jaminan kualiti. Walau bagaimanapun, selepas wabak melanda dan mengganggu kadar kemajuan ke arah Matlamat 7, lebih banyak pelaburan dalam statistik kualiti diperlukan untuk mengetahui kedudukan kami dan cara untuk kembali ke landasan yang betul. Ini amat penting bagi negara membangun, terutamanya negara kurang maju (LDC), untuk memaklumkan dasar dan strategi tenaga negara mereka untuk memastikan tiada siapa yang ketinggalan.

**********

Petikan

“Kejutan yang disebabkan oleh COVID-19 membalikkan kemajuan baru-baru ini ke arah akses universal untuk elektrik dan masakan bersih, dan memperlahankan peningkatan penting dalam kecekapan tenaga walaupun tenaga boleh diperbaharui menunjukkan daya tahan yang menggalakkan. Hari ini, pencerobohan Rusia ke atas Ukraine telah mencetuskan krisis tenaga global, memacu lonjakan harga yang besar yang menyebabkan kesan yang teruk dalam ekonomi membangun. Kebanyakan ekonomi ini telah pun berada dalam kesempitan kewangan yang teruk akibat daripada krisis COVID-19, dan mengatasi kesukaran ini untuk mencapai Matlamat Pembangunan Mampan memerlukan penyelesaian kewangan yang besar dan inovatif daripada masyarakat antarabangsa.”

Fatih Birol, Pengarah Eksekutif, Agensi Tenaga Antarabangsa

“Pembiayaan awam antarabangsa untuk tenaga boleh diperbaharui perlu dipercepatkan, terutamanya di negara termiskin, paling terdedah. Kami telah gagal untuk menyokong mereka yang paling memerlukan. Dengan hanya lapan tahun lagi untuk mencapai akses universal kepada tenaga mampu milik dan mampan, kami memerlukan tindakan radikal untuk mempercepatkan peningkatan aliran kewangan awam antarabangsa dan mengagihkannya dengan cara yang lebih saksama, supaya 733 juta orang yang kini ketinggalan boleh menikmati faedah akses tenaga bersih.”

Francesco La Camera, Ketua Pengarah, Agensi Tenaga Boleh Diperbaharui Antarabangsa

“Laporan 2022 mendapati bahawa kemajuan telah dibuat ke arah mencapai tenaga yang mampu milik, boleh dipercayai, mampan dan moden untuk semua, walaupun tidak pada kadar untuk pemenuhan 2030. Lebih teruk lagi, dua tahun pandemik telah menjejaskan aliran pelaburan antarabangsa secara negatif untuk menggalakkan tenaga boleh diperbaharui di negara membangun. Ini adalah negara yang paling memerlukan pelaburan untuk mencapai Matlamat 7, termasuk dalam pengumpulan data untuk membantu memantau dan menilai dasar dan strategi tenaga mampan.”

Stefan Schweinfest, Bahagian Perangkaan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu

“Kami percaya SDG 7 adalah dan kekal sebagai matlamat yang boleh dicapai dan kami menggesa kerajaan dan komuniti global untuk meningkatkan usaha untuk mengintegrasikan akses tenaga sejagat ke dalam pelan peralihan tenaga negara, dan untuk memberi tumpuan kepada populasi yang paling terpencil, terdedah dan termiskin yang tidak mendapat perkhidmatan untuk memastikan tiada satu tertinggal.”

Riccardo Puliti, Naib Presiden Infrastruktur, Bank Dunia

“Berjuta-juta orang terbunuh akibat penyakit jantung, strok, kanser dan radang paru-paru kerana mereka masih bergantung kepada bahan api dan teknologi memasak yang kotor yang merupakan sumber utama pencemaran udara. Wanita dan kanak-kanak terutamanya berisiko - mereka menghabiskan paling banyak masa di dalam dan di sekitar rumah dan oleh itu membawa beban paling berat kepada kesihatan dan kesejahteraan mereka. Peralihan kepada tenaga bersih dan mampan bukan sahaja akan menyumbang untuk menjadikan orang lebih sihat, ia juga akan melindungi planet kita dan mengurangkan kesan perubahan iklim.

Dr Maria Neira, Pengarah, Jabatan Alam Sekitar, Perubahan Iklim dan Kesihatan, Pertubuhan Kesihatan Sedunia

**********

Ini adalah edisi kelapan laporan ini, yang dahulunya dikenali sebagai Rangka Kerja Penjejakan Global (GTF). Edisi tahun ini dipengerusikan oleh Bank Dunia.

Laporan juga boleh dimuat turun di https://trackingsdg7.esmap.org/

Pembiayaan untuk laporan itu disediakan oleh Program Bantuan Pengurusan Sektor Tenaga (ESMAP) Bank Dunia.