Bagaimanakah kualiti udara diukur?:
Apakah alatan yang ada

Kualiti udara di seluruh dunia terus merosot akibat peningkatan pelepasan, mengancam kesihatan manusia dan menyumbang kepada perubahan iklim, kehilangan biodiversiti, serta pencemaran dan sisa.

Menurut Pertubuhan Kesihatan Sedunia, 99 peratus daripada populasi global menghirup udara yang tidak bersih, dan pencemaran udara menyebabkan 7 juta kematian pramatang setahun. PM2.5, yang merujuk kepada bahan zarah dengan diameter sama dengan atau kurang daripada 2.5 mikrometer, menimbulkan ancaman kesihatan terbesar dan sering digunakan sebagai metrik dalam piawaian kualiti udara yang sah. Apabila disedut, PM2.5 diserap jauh ke dalam aliran darah dan berhubung dengan penyakit seperti strok, jantung, paru-paru dan kanser.

Untuk menangani krisis pencemaran udara ini, pakar memberi amaran bahawa kerajaan mesti mengambil tindakan segera untuk mengukuhkan peraturan kualiti udara, termasuk kapasiti pemantauan untuk mengesan PM2.5 dan bahan pencemar lain.

A 2021 laporan daripada Program Alam Sekitar Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (UNEP) mendapati bahawa pemantauan kualiti udara bukanlah keperluan undang-undang di 37 peratus negara, dan pakar bimbang tentang ketelitian pemantauan di banyak negara lain.

“Pemantauan kualiti udara dan akses telus kepada data melalui platform sebagai Bilik Situasi Alam Sekitar Dunia, adalah penting untuk manusia kerana ia membantu kita memahami bagaimana pencemaran udara memberi kesan kepada manusia, tempat dan planet,” kata Alexandre Caldas, Ketua Cawangan Data Besar, Jangkauan Negara, Teknologi dan Inovasi UNEP.

"Dengan menggunakan data ini, kerajaan dan negara boleh mengenal pasti titik panas pencemaran udara dan mengambil tindakan yang disasarkan untuk melindungi dan meningkatkan kesejahteraan manusia dan alam sekitar serta masa depan kita," tambahnya.

Jadi bagaimanakah kualiti udara diukur? Bagaimanakah data ini diproses? Dan apakah yang boleh kerajaan lakukan untuk meningkatkan pemantauan?

Bagaimanakah kualiti udara diukur?

Bahan pencemar udara datang daripada pelbagai sumber, termasuk pelepasan yang disebabkan oleh manusia - seperti penggunaan bahan bakar fosil dalam kenderaan dan masakan – dan sumber semula jadi, seperti ribut debu dan asap daripada kebakaran hutan dan gunung berapi.

Pemantau kualiti udara dilengkapi dengan penderia yang direka untuk mengesan bahan pencemar tertentu. Sesetengah menggunakan laser untuk mengimbas ketumpatan bahan zarahan dalam satu meter padu udara, manakala yang lain bergantung pada pengimejan satelit untuk mengukur tenaga yang dipantulkan atau dipancarkan oleh Bumi.

Bahan pencemar yang dikaitkan dengan kesan kesihatan manusia dan alam sekitar termasuk PM2.5, PM10, ozon aras tanah, nitrogen dioksida dan sulfur dioksida. Semakin tinggi ketumpatan bahan pencemar di udara, semakin tinggi Indeks Kualiti Udara (AQI), skala yang bermula dari sifar hingga 500. AQI 50 atau ke bawah dianggap selamat, manakala bacaan melebihi 100 dianggap tidak sihat. Menurut rakan kongsi UNEP IQ Air, hanya 38 daripada 117 negara dan wilayah yang mempunyai purata bacaan AQI yang sihat pada tahun 2021.

Bagaimanakah kualiti udara dikira?

Bank data kualiti udara memproses bacaan daripada pemantau kualiti udara kerajaan, sumber orang ramai dan satelit untuk menghasilkan bacaan AQI terkumpul. Pangkalan data ini mungkin menimbang data secara berbeza berdasarkan kebolehpercayaan dan jenis pencemaran yang diukur.

UNEP, dengan kerjasama IQAir, membangunkan masa nyata yang pertama kalkulator pendedahan pencemaran udara pada tahun 2021. Ia menggabungkan bacaan global daripada pemantau kualiti udara yang disahkan di 6,475 lokasi di 117 negara, wilayah dan wilayah. Pangkalan data mengutamakan bacaan PM2.5 dan menggunakan kecerdasan buatan untuk mengira hampir setiap penduduk negara terdedah kepada pencemaran udara setiap jam.

Bagaimanakah kerajaan boleh meningkatkan pemantauan?

Pemantauan kualiti udara sangat jarang di Afrika, Asia Tengah dan Amerika Latin, walaupun kawasan ini berpenduduk padat, bermakna orang ramai mungkin terjejas secara tidak seimbang oleh pencemaran udara. Kerajaan mesti menerima pakai undang-undang yang menjadikan pemantauan sebagai keperluan undang-undang sambil melabur dalam infrastruktur sedia ada untuk meningkatkan kebolehpercayaan data. Sementara itu, penyepaduan penggunaan pemantau kualiti udara kos rendah akan meningkatkan pengurusan kualiti udara di negara membangun, kata Caldas.

“Pemantau kualiti udara kos rendah lebih mudah digunakan dan datang dengan pengurangan ketara dalam kos operasi, menjadikannya alternatif awam yang semakin berdaya maju di kawasan yang kekurangan stesen kendalian kerajaan, serta di kawasan terpencil,” tambahnya.

UNEP bertanggungjawab untuk menganalisis keadaan inisiatif pencemaran udara global dan menyediakan maklumat amaran awal untuk menggalakkan kerjasama antarabangsa mengenai alam sekitar. Sebagai contoh, UNEP telah menyokong penggunaan 48 penderia kos rendah di seluruh Kenya, Costa Rica, Ethiopia dan Uganda sejak 2020. UNEP juga menyasarkan untuk menyediakan sokongan teknikal kepada lebih 50 negara, termasuk Senegal, Botswana, Argentina dan Timor Leste.

"UNEP komited untuk mengembangkan kepakaran pemantauan kualiti udaranya untuk membantu negara menangani krisis pencemaran udara," kata Caldas. “Kerajaan juga mesti membuat usaha bersepadu untuk meningkatkan pengurusan kualiti udara untuk melindungi kesihatan dan kesejahteraan orang di seluruh dunia.”

Untuk memerangi kesan pencemaran yang meluas terhadap masyarakat, UNEP melancarkan #BeatPollution, strategi untuk tindakan pantas, berskala besar dan terkoordinasi terhadap pencemaran udara, tanah dan air. Strategi ini menyerlahkan kesan pencemaran terhadap perubahan iklim, kehilangan alam semula jadi dan biodiversiti, dan kesihatan manusia. Melalui pemesejan berasaskan sains, kempen ini mempamerkan cara peralihan kepada a planet bebas pencemaran adalah penting untuk generasi akan datang.