چرا آسیای جنوبی باید با افزایش آلودگی نیتروژن مقابله کند:
مصرف نیتروژن در بخش کشاورزی در آسیای جنوبی طی چهار دهه گذشته رشد چشمگیری داشته است.

زمان خواندن: 4 دقیقه

نیتروژن یک شمشیر دو لبه است. این عنصر یک جز key اصلی در کودها است و به رشد محصولات ضروری مانند گندم و ذرت کمک می کند. اما نیتروژن زیاد می تواند هوا را آلوده کند ، خاک را از بین ببرد و بی روح ایجاد کند "مناطق مرده" در اقیانوس.

برای مقابله با این تهدیدها ، برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) در حال هماهنگی تلاش جهانی برای مدیریت پایدارتر نیتروژن است. پیش از راه اندازی دهه سازمان ملل در مورد ترمیم اکوسیستم در 5 ژوئن ، UNEP است میزبانی یک وبینار کشف کنید که چگونه مدیریت نیتروژن می تواند در احیای فضاهای طبیعی ضمن مبارزه با گرسنگی ، بهبود سلامت انسان و مقابله با تغییرات آب و هوایی کمک کند.

نیتروژن یک شمشیر دو لبه است. این عنصر یک جز key اصلی در کودها است و به رشد محصولات ضروری مانند گندم و ذرت کمک می کند. اما نیتروژن زیاد می تواند هوا را آلوده کند ، خاک را از بین ببرد و بی روح ایجاد کند "مناطق مرده" در اقیانوس.

برای مقابله با این تهدیدها ، برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) در حال هماهنگی تلاش جهانی برای مدیریت پایدارتر نیتروژن است. پیش از راه اندازی دهه سازمان ملل در مورد ترمیم اکوسیستم در 5 ژوئن ، UNEP است میزبانی یک وبینار کشف کنید که چگونه مدیریت نیتروژن می تواند در احیای فضاهای طبیعی ضمن مبارزه با گرسنگی ، بهبود سلامت انسان و مقابله با تغییرات آب و هوایی کمک کند.

UNEP: تأثیر هاب در سیاست چیست؟

TA: ما در حال تجزیه و تحلیل سیاست های فعلی مدیریت نیتروژن در کشورهای آسیای جنوبی هستیم. از طریق تحقیق در زمینه سیاست ها ، کشاورزی ، اکوسیستم ها ، فناوری و موارد دیگر ، هدف این مرکز کمک به کاهش آلودگی ازت و تأثیرات آن در سراسر آسیای جنوبی به نفع اقتصاد ، محیط زیست و بشریت است.

علاوه بر این ، ما در حال تلاش برای گسترش آگاهی در مورد مدیریت نیتروژن و آلودگی از طریق آن هستیم دوره به شش زبان برای کشاورزان ، دانشجویان ، محققان اولیه ، سازمان های غیردولتی و سیاست گذاران.

UNEP: وضعیت نیتروژن در پاکستان چگونه است؟

TA: مصرف نیتروژن در پاکستان و کل آسیای جنوبی طی چهار دهه گذشته رشد چشمگیری داشته است. با این حال ، بهره وری استفاده از نیتروژن در این مدت از 67 به 30 درصد کاهش یافته است و مقدار زیادی مازاد نیتروژن را برای انتشار در جو باقی می گذارد. انتشار نیتروژن ، مانند اکسیدهای نیتروژن و آمونیاک ، به دلیل سوزاندن سوخت های فسیلی و فعالیت های کشاورزی مانعی برای ترمیم اکوسیستم است.

اگرچه سهم پاکستان در انتشار گازهای گلخانه ای جهانی بسیار ناچیز است - حدود 0.3 درصد - اما در میان کشورهای آسیب پذیر در برابر تغییرات آب و هوایی است. در دسامبر 2019 ، پاکستان تاسیس کرد صندوق ترمیم اکوسیستم برای حمایت از راه حل های مبتنی بر طبیعت برای تغییر آب و هوا و تسهیل انتقال به سمت ابتکارات زیست محیطی ، ابتکارات زیست محیطی با هدف پوشش جنگل کاری و حفظ تنوع زیستی. پروژه سونامی 10 میلیارد درخت نخست وزیر نیز در حال کسب اعتبار جهانی است.

UNEP: با شروع COVID-19 در جنوب آسیا ، جایی که یک چهارم جمعیت جهان زندگی می کنند ، آلودگی هوا یک موضوع مهم است. آیا هاب در مورد اثرات آلودگی هوا ازت روی اکوسیستم ها یا انسان تحقیق می کند؟

TA: آلودگی هوا مدتهاست که در جنوب آسیا یکی از تهدیدهای مهم بهداشت عمومی محسوب می شود زیرا در میان مناطق جهان است که بیشتر در معرض آلودگی هوای خانگی قرار دارد. متخصصان پزشکی آسیب پذیری های مربوط به بیماری های تنفسی مانند آسم و بیماری های مزمن ریوی را در لیست شرایط از قبل موجود قرار می دهند که می تواند افراد را مستعد ابتلا به COVID-19 کند.

فرار سازی آمونیاک و انتشار اکسید نیتروژن از بخش کشاورزی مهمترین دلایل آلودگی هوا هستند ، که تأثیرات جدی بر اکوسیستم و سلامت انسان دارد. این مرکز در حال کار برای توسعه یک شبکه کیفیت هوا برای اندازه گیری غلظت نیتروژن جو است.

ما همچنین در صدد ایجاد یک چارچوب یکپارچه برای بررسی جریانات نیتروژن بین زمین ، آب و جو در منطقه هستیم. ما در حال بررسی تأثیر آلودگی ازت بر مرجان ها و گلسنگ ها هستیم. در همان زمان ، هاب در حال بررسی چگونگی بازگشت آلودگی نیتروژن به کود است ، به عنوان مثال با گرفتن گاز اکسید نیتروژن از کارخانه ها و تبدیل آن به نیترات.

UNEP: از کتاب جدید خود بگویید ، ارزیابی نیتروژن: پاکستان به عنوان یک مطالعه موردی.

TA: این کتاب یک کار تیمی توسط اعضای مرکز دانشگاه کشاورزی ، فیصل آباد و نویسندگان سازمان های مختلف در پاکستان و خارج از کشور است. این اولین ارزیابی جامع از مصرف نیتروژن در پاکستان است. این به عنوان مرجعی برای محققان در پاکستان عمل می کند و بینش های مهمی را برای سایر مناطق جغرافیایی فراهم می کند.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد سال های 2021 تا 2030 را دهه سازمان ملل در مورد احیای اکوسیستم اعلام کرده است. دهه سازمان ملل با هدایت UNEP و سازمان غذا و کشاورزی برای جلوگیری ، متوقف کردن و معکوس کردن تخریب اکوسیستم ها در سراسر جهان طراحی شده است. دهه سازمان ملل متحد پشتیبانی سیاسی ، تحقیقات علمی و مالی را برای افزایش سطح ترمیم با هدف احیای میلیون ها هکتار از اکوسیستم های زمینی و آبی جمع می کند. کارهای UNEP را در این مورد کاوش کنید حفظ اکوسیستم ها، از جمله ترمیم جنگل ، اکوسیستم های کربن آبی, تالاب ها, صخره های مرجانی. اطلاعات بیشتری در مورد دهه مرمت سازمان ملل در اینجا.

La مشارکت جهانی در زمینه مدیریت مواد مغذی (GPNM) پاسخی به جهانی است چالش مواد مغذی - چگونگی کاهش مقدار مواد مغذی اضافی در محیط جهانی سازگار با توسعه جهانی. GPNM بستری را برای دولت ها ، آژانس های سازمان ملل ، دانشمندان و بخش خصوصی فراهم می کند تا یک دستور کار مشترک را تشکیل دهند ، بهترین روش ها و ارزیابی های یکپارچه را به جریان بیندازند تا سیاستگذاری و سرمایه گذاری ها به طور م -ثر از مواد مغذی مصون باشند. به GPNM بپیوندید

La سیستم بین المللی مدیریت نیتروژن (INMS) یک سیستم پشتیبانی علمی جهانی برای توسعه سیاست بین المللی نیتروژن است که از طریق آن پشتیبانی می شود تسهیلات جهانی محیط زیست از طریق UNEP با همکاری ابتکار بین المللی نیتروژن. INMS مشارکت مقطعی در برنامه های متعدد و کنوانسیون های بین دولتی مرتبط با چالش نیتروژن فراهم می کند.

برای اطلاعات بیشتر ، لطفا با ماهش پرادان تماس بگیرید: [ایمیل محافظت شده]  یا طارق عزیز: [ایمیل محافظت شده]

ارسال شده از UNEP

تصویر قهرمان © Paarase Usman از طریق Wikimedia Commons

در COP26 چه مواردی مورد بحث قرار خواهد گرفت؟