شهرهای آینده می توانند از فروپاشی آب و هوا و طبیعت جلوگیری کنند:

زمان خواندن: 3 دقیقه

شهرهای جهانی برای غلبه بر بحران آب و هوا، از دست دادن تنوع زیستی و آلودگی کلیدی هستند. چشم انداز جدید شهرهای آینده در گزارشی که امروز توسط برنامه محیط زیست سازمان ملل منتشر شد، به تفصیل آمده است.UNEP) و برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد (UN-HABITAT).

La گزارش چشم انداز جهانی محیط زیست برای شهرها: به سوی شهرهای سبز و عدالت  شهرنشینی را به عنوان یکی از محرک های اصلی تغییرات محیطی معرفی می کند و خواستار اقدام فوری برای دستیابی به شهرهای دایره ای خالص صفر است که انعطاف پذیر، پایدار، فراگیر و عادلانه باشند. این گزارش با تأکید بر پیوند بین بلایای اجتماعی و زیست‌محیطی، راه‌هایی را برای غلبه بر قفل‌های سیاسی-اجتماعی اصلی که هم نابرابری و هم تغییرات آب و هوایی را تداوم می‌بخشد، ترسیم می‌کند.

"در عواقب COP26، ما از مسیر به سمت آینده ای پایدار خارج می شویم. مقیاس چالش به این معنی است که هیچ بازیگری به تنهایی نمی تواند این مشکل را حل کند. جویس گفت: برای مقابله با تغییرات آب و هوا، از دست دادن طبیعت و آلودگی در شهرها، ایجاد مشترک شهرهای سبزتر و عادلانه تر برای رهبران شهر، برنامه ریزان شهری، جوامع محلی، نهادهای ملی، دانشمندان، بخش خصوصی و جامعه مدنی ضروری است. Msuya، معاون مدیر اجرایی UNEP.

 

از طریق بررسی ادبیات موجود و مطالعات موردی متعدد، این گزارش نشان می دهد که چگونه تخریب محیط زیست بر سلامت جسمی و روانی افراد ساکن در مراکز شهری، به ویژه آسیب رساندن به زنان، کودکان و سالمندان تأثیر می گذارد. برای دستیابی به راه‌حل‌های مؤثر و عادلانه برای زمینه‌های خاص، این گزارش خواستار تصمیم‌گیری و فرآیندهای برنامه‌ریزی است که شامل مواردی است که معمولاً حذف می‌شوند.

ما به فوریت نیاز داریم تا صداهای بیشتری را در تصمیم گیری های معنادار و موثر وارد کنیم. میمونه محد شریف، مدیر اجرایی، گفت: در حالی که این شهرهای سبز و عادلانه ممکن است هنوز وجود نداشته باشند، ما به رهبری قوی در مقیاس شهر و سیاست‌های توانمندساز درست و تعهدات توسعه در مقیاس ملی و بین‌المللی نیاز داریم تا اطمینان حاصل شود که مراکز شهری عادلانه و پایدار هستند. از UN-HABITAT.

زیرساخت ها عاملی حیاتی در دگرگونی شهرها هستند که می توانند اثرات زیست محیطی و اجتماعی را برای چندین دهه تحت تأثیر قرار دهند. اینها می تواند شامل کربن ساطع شده به دلیل سیستم جاده ای نامناسب یا اثرات بالقوه فضاهای سبز سرپوشیده بر سلامت عمومی باشد. پیامدهای چنین زیرساخت های فیزیکی نتیجه اینرسی است:

• در میان تصمیم گیرندگان محلی با تمایل به تصمیم گیری و بودجه ریزی غیر شفاف از بالا به پایین؛
• در رویکردهای سنتی به برنامه ریزی شهری که نابرابری های اجتماعی و انتشار گازهای گلخانه ای بالا را تداوم می بخشد.
• به دلیل محدودیت هایی که توسط نهادهای ملی بر شهرها تحمیل شده است، مانند توانایی محدود برای کربن زدایی ناوگان وسایل نقلیه خود در زمانی که کنترل شبکه برق منحصراً در اختیار دولت ایالتی یا فدرال است.

این گزارش تأکید می‌کند که چگونه همه‌گیری کووید-19 اهمیت یک سیاره سالم را برای جمعیت سالم نشان داد و به فرصت‌های ارائه شده توسط بهبودی می‌نگرد.

پاسخ‌های محرک اقتصادی به COVID-19 در تمام دستورات دولت باید بر راه‌حل‌های سبز و عادلانه متمرکز شود و برنامه‌ریزی شهری پایدار و تاب‌آور را ترویج کند، با تمرکز بر مناطقی مانند ارتقاء محله‌های فقیر نشین، ارائه انرژی کارآمد پاک و تحرک سالم‌تر، از جمله حمل و نقل انبوه. پیاده روی و دوچرخه سواری دیوید میلر، شهردار سابق تورنتو، کانادا و مدیر دیپلماسی بین‌المللی، گروه رهبری اقلیم C40، گفت: اگر سرمایه‌گذاری پول عمومی در فناوری‌های سوخت فسیلی را متوقف کنیم و آن را به سمت طرح‌ها و پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر هدایت کنیم، می‌توان به این مهم دست یافت. نویسنده اصلی فصل اول

این گزارش اشاره می‌کند که در حالی که شهرهای شمال جهانی بیشترین سهم را در تغییر اقلیم و از دست دادن تنوع زیستی داشته‌اند، منابع لازم برای انطباق با برخی از پیامدهای آن را دارند، در حالی که جنوب جهانی بیشترین تأثیر را متحمل می‌شود. برای پیشبرد پیشرفت به سمت اهداف توسعه پایدار، این گزارش خواستار حمایت بیشتر از شهرهای جنوب جهانی برای کاهش تغییرات آب و هوا و اقدامات سازگاری است.

شهرها در سراسر جنوب صحرای آفریقا در دهه‌های آینده با چالش‌های مرتبط با آب و هوا همراه با کاهش منابع و نابرابری‌های اجتماعی-اقتصادی مواجه خواهند بود. ماریا هلنا خوزه کوریا لانگا، شهردار ماندلاکازی، موزامبیک، و نویسنده ارشد هماهنگ کننده فصل اول، گفت: برخی از این موارد توانایی ما را برای رسیدگی به اثرات تغییرات آب و هوایی و شهرنشینی سریع تضعیف می کند. تلاش های سیستمی در کاهش خطر بلایا و سازگاری با تغییرات آب و هوایی باید با مشارکت جامعه در فرآیند برنامه ریزی، از جمله زنان و جوانان، افزایش یابد.

بسیاری از شهرها در حال حاضر گام های مثبت مشخصی برمی دارند. شهرهای 30 که بخشی از گروه رهبری اقلیم شهرهای C40 برلین، لندن و مادرید انتشار گازهای گلخانه ای را تا 22 درصد کاهش داده اند و کپنهاگ به 2019 درصد رسیده است. در آرژانتین، روزاریو ترکیب شد بازسازی سکونتگاه های غیررسمی با یک برنامه استراتژیک کم انتشار و برنامه کشاورزی شهری برای دستیابی به مزایای متعدد دستیابی به چنین تحولاتی در مقیاس عمیق همچنان یک جاه طلبی برای شهرهای آینده در سال های آینده خواهد بود.

 

یادداشت ها به سردبیران

درباره GEO-6

از زمان آغاز چشم انداز جهانی محیط زیست در سال 1995، این فرآیند گسترش یافته، اصلاح شده و در طیف گسترده ای از محصولات مختلف اعمال شده است، که منجر به خانواده ای از گزارش ها و انتشارات جهانی، منطقه ای و موضوعی شده است. هرکدام هدف، فرآیند و هویت خاص خود را دارند اما با ماهیت مشارکتی و خلاقانه رویکرد چشم انداز جهانی محیط زیست متحد می شوند. در کنار انتشارات اصلی GEO (جدیدترین، GEO-6)، معمولاً سه محصول حمایتی اصلی وجود دارد که هدف آن انتقال تجزیه و تحلیل علمی در گزارش اصلی GEO به مخاطبان مختلف است. این گروه های کلیدی عبارتند از جوانان، کسب و کار، و اکنون شهرها و دولت های محلی.