رانندگی در آینده برقی در نپال:

این داستان است توسط محیط زیست سازمان ملل متحد

چراغ های روشن ، خیابان های پر سر و صدا کاتماندو را در شب روشن می کند. بازارها با مردم می چرخند ، ترافیک بافته شده به داخل و خارج از جبهه های پارچه فروشی مملو از لباس های نارنجی ، آبی و فیروزه ای و بسته بندی می شود.

سونیکا ماناندار سی ساله در بیرون سالن کنفرانس ایستاده است. او دیر کار کرده است و خدمات اتوبوس در ساعت 8 شب به پایان می رسد ، بنابراین تگرگ سواری خصوصی تنها گزینه او است.

او در میان ترافیک سوخت گازوئیل پا به بیرون می گذارد ، و به دنبال یک سرعت بالا ، اتوبوس کوچک سه چرخ برقی است که مسافران را در اطراف شهر منتقل می کند. از آنجا که حمل و نقل عمومی در نپال به جای دولت توسط افراد اداره می شود ، به دلیل داشتن و اداره توسط زنان شهرت زیادی دارند.

مناندار توضیح داد: "این وضعیت یک فکر را برانگیخت." "به عنوان مسافر مسافرتی روزانه ، ساعات اوج مصرف بسیار پرتنش است و هیچ سیستم تجمعی وجود ندارد که بتواند سواری راحتی حتی با قیمت های بالاتر داشته باشد. برنامه های سوارکاری و اتوبوس های شلوغ وجود دارد ، اما در شب ، استقبال از یک تاکسی شخصی خطرناک است. "

او می دانست که همه زندگی خود در بخش حمل و نقل عمومی است ، او می دانست که تنها نیست. پدر او یک شرکت حمل و نقل دارد و با موانع مختلفی روبروست ، از مشتریان خودداری می کنند از پرداخت کرایه گرفته تا شلوغی و اوج ترافیک منجر به هزینه های اضافی سوخت شوند.

"در برخی موارد ، این عوامل جمع شدند. یک روز ، من تصمیم گرفتم کار خود را به عنوان یک مهندس نرم افزار کامپیوتر ترک کنم و با استفاده از مهارت های فنی خود یک سیستم حمل و نقل تمیزتر ، بهتر و کارآمد تر را مهندسی کنم. "

امروز ، مناندر ابتکار ابتکار عمل را برای گرفتن داده های بزرگ از وسایل نقلیه الکتریکی و کاهش تولید گازهای گلخانه ای از طریق کارآمد ساختن حمل و نقل ، ضمن توانمندسازی زنان انجام می دهد.

"رفع سیستم حمل و نقل عمومی فقط در دسترس قرار دادن گزینه های راحت سفر برای مردان و زنان در تمام ساعات روز نیست. این همچنین در مورد حفاظت از محیط زیست ما در این روند است. "

بحران آب و هوا پس از گذراندن دوره راه حل های فن آوری برای مقابله با خطرات آب و هوایی ، برای مناندار مورد توجه قرار گرفت. وی ، به عنوان مثال ، خاطر نشان كرد كه تعداد وسایل نقلیه شخصی وارد شده به نپال فقط در سال 8 2017 درصد افزایش یافته است و نپال دارای بالاترین نرخ رشد سرانه انتشار كربن در آسیای جنوبی است كه سریعتر از متوسط ​​جهانی افزایش می یابد.

با این وجود نپال به دلیل رودخانه های بی شماری که در کوه های هیمالیا سقوط می کنند ، از پتانسیل برق آبی عظیمی برخوردار است. شارژ وسایل نقلیه برقی با انرژی پاک تر از نظر اقتصادی در کشور مقرون به صرفه است.

"من یک تلاش جدید داشتم تا واقعاً تغییر ایجاد کنم تا بتوانم بحران آب و هوا را کنترل کنم. اما من می خواستم از مهارت های خود برای کمک به مردم عادی ، نه تنها شرکت های فن آوری استفاده کنم. "

به نظر می رسید حمل و نقل عمومی یک نقطه ورود ایده آل برای انجام این کار است ، و مناندار با ترک کار خود ، Green Energy Mobility ، یک پلت فرم سرمایه گذاری با تأثیرات خرد را ایجاد می کند که هدف آن تسریع در تصویب خودروهای الکتریکی است.

هدف این شبکه ارائه سه راه حل اساسی است: اول ، حمل و نقل الكترونیكی به گزینه ای ایمن ، تمیز و مقرون به صرفه برای مسافران در كاتماندو و درآمدزایی مناسب تر برای درایوهای safo-tempo ، اغلب زنان.

دوم ، برای کمک به safa-tempo وسایل نقلیه خود را برای خرید باتری های لیتیوم یون جدید که یک روز کامل دوام دارند ، ارتقا دهید. باتری Safa-tempo به شارژ مکرر نیاز دارد و در نتیجه در ساعات اوج رفت و آمد باعث از بین رفتن کار می شود. این سیستم رانندگان را با بانکها متصل می کند و به آنها در دسترسی به وام کمک می کند.

و سوم ، جمع آوری داده ها از طریق سیستم عامل برای پیش بینی و کاهش ترافیک و در بلند مدت ، به برنامه ریزی کارآمدتر شهرها کمک می کند. این کار با استفاده از سیستمی از توکن های دیجیتال ، خریداری شده از فروشندگان معتبر انجام می شود. این توکن ها امکان معامله دیجیتال پرداخت ها و ردیابی داده ها را فراهم می کنند.

در آینده ، این پلتفرم دارای یک برنامه رزرو ، رانندگان safa-temo را با رویدادها متصل می کند ، به طوری که حمل و نقل تمیز و مطمئن می تواند برای مهمانی ها - به ویژه زنان - در اواخر شب برنامه ریزی و تضمین شود.

"ما در حال بررسی روش های دیگر برای پیوند دادن عادات سبز و ایجاد انگیزه در افراد برای استفاده از خدمات سبز هستیم ، از جمله افرادی که می خواهند آینده پایدارتری داشته باشند اما پروازهای زیادی دارند و یا رد پای کربن زیادی دارند."

"طی پنج سال ، چشم انداز من این است که حداقل 20 درصد از حمل و نقل عمومی در نپال برق باشد. من واقعاً معتقدم که ما می توانیم آینده بهتری ایجاد کنیم و همه باید سهم خود را برای پیشبرد آن انجام دهیم. "