اهداف اقلیمی کمتر از COP26 هستند:
گزارش شکاف انتشار UNEP یافته است

زمان خواندن: 4 دقیقه

تعهدات جدید و به روز شده اقلیمی بسیار کمتر از آنچه که برای دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس لازم است فاصله دارد و جهان را در مسیر افزایش دمای جهانی حداقل 2.7 درجه سانتیگراد در این قرن قرار می دهد. برنامه محیط زیست سازمان ملل متحدآخرین (UNEP). گزارش گپ انتشار 2021: گرما روشن است.

این گزارش اکنون در دوازدهم خود قرار دارد^th سال، آن کشورها را به روز می کند مشارکت در سراسر کشور مصمم (NDCs) - و سایر تعهدات انجام شده برای سال 2030 اما هنوز در NDC به روز شده ارائه نشده است - در مقایسه با دور قبلی تعهدات، تنها 7.5 درصد کاهش انتشار سالانه گازهای گلخانه ای پیش بینی شده در سال 2030 را کاهش می دهد. کاهش 30 درصدی برای ماندن در مسیر کم هزینه برای 2 درجه سانتیگراد و 55 درصد برای 1.5 درجه سانتیگراد مورد نیاز است.

پیش از کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP26) آخرین دور مذاکرات آب و هوایی که در گلاسکو برگزار می شود، این گزارش نشان می دهد که تعهدات صفر خالص می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. اگر این تعهدات به طور کامل اجرا شوند، می‌توانند افزایش دمای جهانی پیش‌بینی‌شده را به 2.2 درجه سانتی‌گراد برسانند و این امید را ایجاد می‌کنند که اقدامات بیشتر همچنان می‌تواند فاجعه‌بارترین تأثیرات تغییرات آب و هوایی را از بین ببرد. با این حال، تعهدات صفر خالص هنوز مبهم، در بسیاری از موارد ناقص و ناسازگار با اکثر NDC های 2030 هستند.

تغییر اقلیم دیگر مشکلی در آینده نیست. اینگر آندرسن، مدیر اجرایی UNEP گفت: این یک مشکل است. برای اینکه فرصتی برای محدود کردن گرمایش زمین به 1.5 درجه سانتیگراد داشته باشیم، هشت سال فرصت داریم تا انتشار گازهای گلخانه ای را تقریباً به نصف کاهش دهیم: هشت سال برای ایجاد برنامه ها، اعمال سیاست ها، اجرای آنها و در نهایت کاهش. ساعت با صدای بلند تیک تاک می کند.»

از 30 سپتامبر 2021، 120 کشور، که کمی بیش از نیمی از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را نشان می‌دهند، NDCهای جدید یا به‌روز شده را ابلاغ کرده بودند. علاوه بر این، سه عضو G20 تعهدات کاهشی دیگری را برای سال 2030 اعلام کرده اند.

برای داشتن هر گونه شانسی برای محدود کردن گرمایش زمین به 1.5 درجه سانتیگراد، جهان هشت سال فرصت دارد تا 28 گیگاتن CO اضافی مصرف کند.₂ معادل (GtCO₂ه) کاهش انتشار سالانه، بیش از آنچه در NDCهای به روز شده و سایر تعهدات 2030 وعده داده شده است. برای در نظر گرفتن این عدد، انتظار می‌رود که انتشار دی‌اکسید کربن به تنهایی در سال 33 به 2021 گیگا تن برسد. وقتی همه گازهای گلخانه‌ای دیگر در نظر گرفته شوند، انتشار سالانه نزدیک به 60 GtCO است.₂ه. بنابراین، برای داشتن شانس رسیدن به هدف 1.5 درجه سانتیگراد، باید انتشار گازهای گلخانه ای را تقریباً به نصف کاهش دهیم. برای هدف 2 درجه سانتی گراد، نیاز اضافی کمتر است: کاهش انتشار سالانه 13 GtCO₂e تا سال 2030

الوک شارما، رئیس جدید COP26، گفت که این گزارش تاکید می کند که چرا کشورها باید اقدامات اقلیمی جاه طلبانه را در COP26 نشان دهند: «همانطور که این گزارش روشن می کند، اگر کشورها به NDC های 2030 و تعهدات صفر خالص خود که تا پایان سپتامبر اعلام شده است، عمل کنند. ما به سمت افزایش متوسط ​​دمای جهانی کمی بالاتر از 2 درجه سانتیگراد حرکت خواهیم کرد. تحلیل های تکمیلی نشان می دهد که تعهدات انجام شده در پاریس افزایش دما را به زیر 4 درجه سانتی گراد محدود می کند.

وی افزود: «بنابراین پیشرفت هایی صورت گرفته است، اما کافی نیست.» به همین دلیل است که ما به‌ویژه به بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه‌ای، یعنی کشورهای G20، نیاز داریم که اگر می‌خواهیم 2030 درجه سانتیگراد را در این دهه حساس حفظ کنیم، تعهدات قوی‌تری نسبت به سال 1.5 ارائه کنند.

صفر کردن در خالص صفر

به گفته نویسندگان، تعهدات خالص صفر - و اجرای موثر آنها - می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند، اما برنامه های فعلی مبهم هستند و در NDC ها منعکس نمی شوند. در مجموع 49 کشور به علاوه اتحادیه اروپا هدف خالص صفر را متعهد شده اند. این بیش از نیمی از انتشار گازهای گلخانه ای داخلی جهانی، بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی و یک سوم از جمعیت جهان را پوشش می دهد. یازده هدف در قانون ذکر شده است که 12 درصد از انتشار جهانی را پوشش می دهد.

اگر اهداف خالص صفر قوی شوند و به طور کامل اجرا شوند، می‌توانند 0.5 درجه سانتی‌گراد بیشتر از گرمایش جهانی کم کنند و افزایش دمای پیش‌بینی‌شده را به 2.2 درجه سانتی‌گراد کاهش دهند. با این حال، بسیاری از برنامه‌های ملی آب و هوا، اقدام را تا پس از سال 2030 به تعویق می‌اندازند و این تردیدها را در مورد اینکه آیا می‌توان تعهدات خالص صفر را انجام داد، ایجاد کرد. 20 عضو G2030 متعهد شده اند که هدف خالص صفر را داشته باشند، اما آنها هنوز به شدت مبهم هستند. برای همسو شدن با اهداف XNUMX، اقدامات نیز باید انجام شود.

اندرسن افزود: "جهان باید با خطر قریب الوقوع ما به عنوان یک گونه از خواب بیدار شود." «کشورها باید سیاست‌هایی را برای اجرای تعهدات جدید خود اعمال کنند و ظرف چند ماه اجرای آنها را آغاز کنند. آنها باید تعهدات خالص صفر خود را ملموس تر کنند و اطمینان حاصل کنند که این تعهدات در NDC ها گنجانده شده و اقدامات انجام شده است. آن‌ها سپس باید سیاست‌هایی را برای حمایت از این جاه‌طلبی بالا اتخاذ کنند و دوباره اجرای فوری آن‌ها را آغاز کنند.

همچنین ارائه حمایت مالی و فناوری به کشورهای در حال توسعه ضروری است - به طوری که آنها بتوانند هم خود را با تأثیرات تغییرات آب و هوایی که در حال حاضر در اینجا هستند وفق دهند و هم در مسیر رشد کم انتشار قرار گیرند.»

پتانسیل متان و مکانیسم های بازار

هر سال، گزارش شکاف انتشار به پتانسیل بخش‌های خاص می‌پردازد. امسال بر روی متان و مکانیسم های بازار تمرکز دارد. کاهش انتشار متان از سوخت‌های فسیلی، پسماندها و بخش‌های کشاورزی می‌تواند به کاهش شکاف انتشار و کاهش گرمایش در کوتاه مدت کمک کند.

انتشار متان دومین عامل اصلی گرمایش جهانی است. این گاز دارای پتانسیل گرمایش جهانی بیش از 80 برابر دی اکسید کربن در یک افق 20 ساله است. همچنین طول عمر آن در جو کمتر از دی اکسید کربن است - تنها دوازده سال، در مقایسه با صدها سال برای CO.₂ - بنابراین کاهش متان افزایش دما را سریعتر از کاهش دی اکسید کربن محدود می کند.

اقدامات فنی بدون هزینه یا کم هزینه به تنهایی می تواند انتشار متان انسانی را تا حدود 20 درصد در سال کاهش دهد. اجرای همه اقدامات، همراه با اقدامات ساختاری و رفتاری گسترده‌تر، می‌تواند انتشار گاز متان انسانی را تا حدود ۴۵ درصد کاهش دهد.

در همین حال، بازارهای کربن پتانسیل کاهش هزینه‌ها و در نتیجه تشویق تعهدات کاهش جاه‌طلبانه‌تر را دارند، اما تنها در صورتی که قوانین به وضوح تعریف شده باشند، به گونه‌ای طراحی شوند که اطمینان حاصل شود که معاملات کاهش واقعی انتشار گازهای گلخانه‌ای را منعکس می‌کند و با ترتیباتی برای پیگیری پیشرفت و ایجاد شفافیت حمایت می‌شود. .

درآمدهای حاصل از این بازارها می‌تواند راه‌حل‌های کاهش و سازگاری را در داخل و در کشورهای آسیب‌پذیر که بار تغییرات آب و هوایی در آنها بیشتر است، تامین مالی کند.

فرصت بهبود COVID-19 تا حد زیادی از دست رفت

در نهایت، این گزارش نشان می‌دهد که فرصت استفاده از هزینه‌های نجات مالی و بازیابی COVID-19 برای تحریک اقتصاد و در عین حال حمایت از اقدامات اقلیمی در اکثر کشورها از دست رفته است.

همه گیری COVID-19 منجر به کاهش CO جهانی شد₂ انتشار 5.4 درصد در سال 2020. با این حال، CO₂ و غیر CO₂ انتظار می‌رود که انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال 2021 دوباره به سطحی کمتر از رکورد در سال 2019 افزایش یابد.

تنها حدود 20 درصد از کل سرمایه گذاری های بازیابی تا می 2021 احتمالاً انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد. از این هزینه ها، تقریبا 90 درصد توسط شش عضو گروه 20 و یک مهمان دائمی اختصاص یافته است.

مخارج کووید-19 در اقتصادهای کم درآمد (60 دلار برای هر نفر) بسیار کمتر از اقتصادهای پیشرفته (11,800 دلار برای هر نفر) بوده است. شکاف‌های مالی احتمالاً شکاف‌ها را در کشورهای آسیب‌پذیر در زمینه انعطاف‌پذیری آب و هوا و اقدامات کاهشی تشدید می‌کند.