کشورهای آمریکای مرکزی متعهد به همکاری منطقه ای برای مبارزه با تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا می شوند:

آلودگی هوا به مرزهای ملی احترام نمی گذارد، که باعث همکاری منطقه ای در پاسخ به بحرانی می شود که منجر به مرگ می شود بیش از 7 میلیون نفر در سال بحرانی. منابع محدود در کشورهایی که بیشتر تحت تأثیر بحران‌های تغییر اقلیم و آلودگی هوا قرار گرفته‌اند به این معنی است که اشتراک منابع و دانش یک استراتژی حیاتی برای نجات جان انسان‌ها است و در عین حال تضمین می‌کند که سیاره برای نسل‌های آینده قابل سکونت می‌ماند.

به همین دلیل، ائتلاف آب و هوا و هوای پاک (CCAC) هیجان زده است که تصویب استراتژی منطقه ای تغییر اقلیم (2021-2025) را برای سیستم یکپارچه سازی آمریکای مرکزی و جمهوری دومینیکن (SICA)، یک توافق مهم بین هشت کشور SICA برای مبارزه جمعی با آلودگی هوا و تغییرات آب و هوا. مجموع کشورها (بلیز، کاستاریکا، السالوادور، گواتمالا، هندوراس، نیکاراگوئه، پاناما و جمهوری دومینیکن) جمعیتی بالغ بر 45 میلیون نفر و تولید ناخالص داخلی 108 میلیون دلاری را نشان می‌دهند. این استراتژی توسط وزارت محیط زیست و وزارت بهداشت در هر کشور در یک مجمع وزیران در سطح بالا تایید شد و اجرای آن توسط CCAC پشتیبانی خواهد شد.

کیفیت هوا یک مسئله دیرینه در منطقه است و با تغییرات اقلیمی اثرات نامطلوب آن آشکارتر شده است، مانند حضور دائمی لایه‌های دود در شهرهای بزرگ. کارلوس گونزالس، هماهنگ کننده پروژه در CCAD-SICA می گوید: در فصل خشک، افزایش آتش سوزی های ناشی از تغییرات آب و هوایی کیفیت هوا را بدتر می کند. ادغام هر دو موضوع به ما این امکان را می دهد که دامنه عمل بیشتری برای بهبود کیفیت محیط زیست و کاهش خطرات بهداشتی داشته باشیم. یکی از مزایای مشترک این است که به ما امکان می دهد سیاست های جامع و گسترده ای را تهیه کنیم.»

در فصل خشک، افزایش آتش‌سوزی‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی، کیفیت هوا را بدتر می‌کند.»

کارلوس گونزالس، هماهنگ کننده پروژه، CCAD-SICA

اهداف این استراتژی شامل توسعه یک طرح و مراحل برای اجرا، به منظور ادغام اقدامات در مورد آب و هوا و هوای پاک در منطقه است. اهداف آن همچنین از هر کشوری می‌خواهد که کیفیت هوا را در کمک‌های تعیین‌شده ملی (NDCs) خود بگنجانند و قوانین کیفیت هوای سازگار و جاه‌طلبانه را در سراسر منطقه داشته باشند، از جمله قوانینی که به توقف آتش‌سوزی باز در کشاورزی کمک می‌کند. این استراتژی همچنین با هدف پیاده‌سازی سیستم‌های پایش هوای کم‌هزینه در هر کشور انجام می‌شود.

این کار بر اساس تاریخچه ادغام منطقه ای است که SICA برای پیشرفت آن تلاش کرده است و از تخصص و همکاری موجود نهادهای منطقه ای مانند کمیسیون محیط زیست و توسعه آمریکای مرکزی (CCAD) و دبیر اجرایی شورای وزیران بهداشت آمریکای مرکزی و جمهوری دومینیکن (SE COMISCA). داشتن CCAD به عنوان شریک اصلی در این پروژه به این معنی است که این کار می تواند از این واقعیت استفاده کند که کشورها می توانند مشکلات و اولویت های فردی خود را بیان کنند و در عین حال گفتگوهای منطقه ای و اقدامات جمعی را در صورت امکان تشویق کنند.

خط افق شهر پاناما

این موفقیت تلاش های طولانی مدت CCAC در منطقه برای حمایت از ادغام آب و هوا و هوای پاک در برنامه ریزی ملی را نشان می دهد. این برنامه با کمک مالی و فنی به کشورها برای ارزیابی انتشار گازهای گلخانه ای و آلودگی آب و هوای کوتاه مدت (SLCP)، ابرآلاینده هایی که در آلودگی هوا نقش دارند و در عین حال به طور چشمگیری کره زمین را گرم می کنند، همکاری می کند. سپس این ارزیابی‌ها به‌عنوان پایه‌ای برای شناسایی و اولویت‌بندی مؤثرترین فرصت‌های کاهش برای هر بافت محلی، و سپس ادغام آن استراتژی‌ها در برنامه‌های توسعه ملی و توسعه ملی استفاده می‌شوند.

در 2019، CCAC از اولین جلسه گروه کاری نقاط کانونی CCAD حمایت کرد. در این جلسه، نمایندگان در مورد اهمیت کاهش SLCPها همراه با دی اکسید کربن و اهمیت پیوستن نیروها برای تحریک اقدام بحث کردند. در این جلسه، گروه کاری اولویت های خود را برای نقشه راه برای ادغام اقدام در مورد اقلیم و هوای پاک در کشورهای SICA تعریف کرد.

این کار همچنین با کار در حال انجام CCAC برای تشویق رویکردهای منطقه ای مطابقت دارد، که به افزایش ظرفیت تصمیم گیرندگان برای اتخاذ برنامه ریزی و کاهش و شناسایی سازمان هایی مانند SICA که می توانند از فرآیندهای منطقه ای حمایت کنند، کمک می کند.

این واقعیت که قبلاً ظرفیت های ملی زیادی ایجاد شده است به این معنی است که کشورها اکنون می توانند تلاش های خود را ترکیب کرده و از اقدامات یکدیگر یاد بگیرند و از آنها حمایت کنند. رویکرد منطقه‌ای به این معناست که کشورهای همسایه می‌توانند دانش را به اشتراک بگذارند و برای غلبه بر چالش‌ها و موانع مشابه به تبادلات همتا به همتا متکی باشند.

لوئیس فرانسیسکو سانچز اوترو، مشاور منطقه ای تغییر اقلیم، محیط زیست گفت: «منطقه آمریکای مرکزی یکی از آسیب پذیرترین مناطق از نظر تأثیرات تغییرات آب و هوایی و آلودگی هوا بر سلامت است که خطرات را برای ساکنان این منطقه بالا می برد». و بهداشت در سازمان بهداشت پان آمریکا (PAHO). استفاده مقرون به صرفه از منابع مالی و منابع برای مقابله با این خطرات یک اولویت منطقه ای است. از آنجایی که کشورهای منطقه چالش های مشترکی دارند، نیاز به تلاش های یکپارچه و منسجم از اولویت های اصلی است.

منطقه آمریکای مرکزی یکی از آسیب‌پذیرترین منطقه‌ها در مورد اثرات بهداشتی تغییرات آب و هوا و آلودگی هوا است و خطرات را برای ساکنان این منطقه بالا می‌برد…

لوئیس فرانسیسکو سانچز اوترو، مشاور منطقه ای، تغییرات آب و هوایی، محیط زیست و سلامت، سازمان بهداشت پان آمریکا (PAHO)

بدون یکپارچگی منطقه‌ای، وزارتخانه‌ها در سیلوها کار می‌کنند و نمی‌توانند منابع و دانش را به اشتراک بگذارند که می‌تواند به تکرار تلاش‌های یکدیگر منجر شود. این واقعیت که بسیاری از این کشورها کوچک هستند و فاقد منابع کافی برای اجرای این کار پرهزینه و گسترده هستند، به این معنی است که یک رویکرد منطقه‌ای می‌تواند اقدامات بلندپروازانه‌تری را تسریع کند.

اولین هدف اصلی این پروژه ترسیم نقشه راه برای یکپارچه سازی اقدامات در زمینه تغییرات آب و هوا، کیفیت هوا و سلامت در سطح منطقه ای است. کاستاریکا، جمهوری دومینیکن و پاناما همگی از حمایت CCAC برای برنامه ریزی ملی برخوردار شدند، به این معنی که آنها منابع و ظرفیت موجودی دارند که می توانند برای موفقیت منطقه ای از آنها استفاده کنند. این پروژه به نقشه برداری از اقدامات و زیرساخت های موجود در مورد آب و هوا و هوای پاک در هر کشور کمک می کند - چه سیاست هایی در حال حاضر وجود دارد که اقدامات را ترکیب می کند؟ نظارت و ارزیابی آن سیاست ها چقدر استوار است؟ چه نوع ظرفیتی در حال حاضر وجود دارد و هنوز چه چیزی باید ساخته شود؟

توسعه یک ارزیابی جامع تر از آنچه قبلا انجام شده است به این معنی است که می توان یک برنامه اقدام واضح تر و موثرتر برای آنچه هنوز باید انجام شود ایجاد کرد. این بدان معناست که کشورها می‌توانند احساس منطقه‌ای از نقاط قوت و ضعف داشته باشند: با توجه به اینکه همه کشورها در مراحل مختلف برنامه‌ریزی ملی هستند، هر کدام زمینه‌های تخصصی متفاوتی دارند و فضایی برای رشد دارند که می‌توان به صورت جمعی به آنها پرداخت. داشتن یک خط پایه بیشتر به این معنی است که موفقیت یا شکست اقدامات بعدی را می توان بهتر اندازه گیری کرد و کارایی را افزایش داد.

گام بعدی تهیه پیش نویس یک برنامه اجرایی خواهد بود که مکانیسم های موجود دولتی مورد نیاز برای اقدام و منابع مالی بالقوه برای تقویت این اقدام را شناسایی می کند. هدف این سند این است که یک برنامه کاری عملی باشد که گام های روشنی را که با حمایت در سطح ملی و منطقه ای تقویت می شود، ترسیم می کند. این همچنین مستلزم ایجاد یک گروه کاری کیفیت هوا و تغییرات اقلیمی است که جلسات منظمی را برگزار می کند، تأییدیه های سیاسی را به دست می آورد و به تأمین مالی برای انجام اقدامات کمک می کند.

این پروژه همچنین بر کار ظرفیت‌سازی منطقه‌ای برای سه دسته مختلف از مردم تمرکز خواهد کرد: اول، سیاست‌گذارانی که قادر به ایجاد و تأثیرگذاری بر تعهدات سیاسی در سطح بالا هستند. دوم، افسران فنی که در بهداشت یا محیط زیست کار می کنند. و سوم، متخصصان مراقبت های بهداشتی.

این ظرفیت سازی شامل تعامل با رهبران سیاسی سطح بالا و همچنین شامل سازماندهی یک کارگاه مجازی زیرمنطقه ای برای تقویت حمایت سیاسی در سطح بالا و همچنین افزایش دانش در میان وزارتخانه های مختلف بهداشت و محیط زیست و همچنین شاغلین برای اطمینان از موفقیت طولانی مدت این کار

اوترو گفت: "پایداری پروژه به مالکیت کشوری و منطقه ای و تقویت ظرفیت های سهامداران کلیدی متکی است."

این پروژه به ایجاد ظرفیت سیاستمداران و سایر ذینفعان کمک می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا مزایای بسیاری از ادغام برنامه‌ریزی سلامت در برنامه‌ریزی تغییرات اقلیمی، از جمله در دور بعدی مشارکت‌های تعیین‌شده ملی و برنامه‌های ملی را بهتر ارزیابی کنند.

این پروژه همچنین قصد دارد از کمپین BreatheLifeابتکار CCAC، UNEP، بانک جهانی و سازمان بهداشت جهانی، برای گسترش آگاهی و درس هایی در مورد تلاش های خود.

اوترو گفت: «مشارکت شرکای استراتژیک که می‌توانند ظرفیت‌های فنی، کمک‌کنندگان و مهم‌تر از همه رهبری کشور را به همراه داشته باشند، کلید اجرای نقشه راه خواهد بود». "دستیابی به مزایای کامل این پروژه نه تنها برای کشورهای شرکت کننده تاثیر خواهد داشت، بلکه به اهداف کاهش تغییرات آب و هوای جهانی کمک می کند و الهام بخش اقدامات در سراسر جهان است."

اعلان مجدد از CCAC