آلودگی هوا و ورزش بدنی - BreatheLife2030
به روز رسانی شبکه / سئول، جمهوری کره / 2021-04-01

آلودگی هوا و ورزش بدنی:
چه موقع باید بیشتر یا کمتر کرد

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ملی سئول (کره جنوبی) دریافتند که فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به بیماری قلب و عروق خونی در بزرگسالان مرتبط است. با این حال ، هنگامی که سطح آلودگی هوا زیاد است ، ورزش بیش از مقدار توصیه شده ممکن است اثرات مفید را جبران کند.

سئول، جمهوری کره
شکل ایجاد شده با طرح.
زمان خواندن: 5 دقیقه

اعلان مجدد از مجله قلب اروپا

بر اساس مطالعه سراسری حدود 1.5 میلیون نفر که امروز (سه شنبه) در سراسر کشور منتشر شده است ، فعالیت بدنی در پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی در جوانان بسیار مهم است ، در صورتی که آنها در روزهایی که سطح آلودگی هوا زیاد است فعالیت سختی انجام نمی دهند. مجله قلب اروپا [1].

تاکنون اطلاعات کمی در مورد تجارت بین مزایای سلامتی فعالیت بدنی که در فضای باز انجام می شود و تأثیرات احتمالی مضر آلودگی هوا شناخته شده است. تحقیقات قبلی توسط نویسندگان مطالعه حاضر ، این سوال را در افراد میانسال در یک زمان مشخص بررسی کرده بود ، اما این اولین بار است که در افراد بین 20 تا 39 سال در طی یک دوره چند ساله مورد بررسی قرار می گیرد . علاوه بر این ، محققان می خواستند ببینند که وقتی افراد با گذشت زمان فعالیت بدنی خود را کم یا زیاد می کنند ، چه اتفاقی می افتد.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ملی سئول (کره جنوبی) ، به رهبری پروفسور سانگ مین پارک ، اطلاعات مربوط به خدمات ملی بیمه سلامت (NHIS) در کره جنوبی را برای 1,469,972،2009،2010 جوان کره ای ساکن در شهرها ، که تحت دو معاینه پزشکی متوالی قرار گرفتند ، بررسی کردند. طی دو دوره غربالگری: 2011-2012 و 2013-2018. آنها از ژانویه XNUMX تا دسامبر XNUMX شرکت کنندگان را پیگیری کردند.

در هر معاینه بهداشتی ، شرکت کنندگان پرسشنامه ای را در مورد فعالیت بدنی خود در هفت روز گذشته تکمیل کردند و این اطلاعات به واحد معادل متابولیک (MET) دقیقه در هفته (MET-mins / week) تبدیل شد. شرکت کنندگان به چهار گروه 0 ، 1-499 ، 500-999 و 1000 یا بیشتر MET دقیقه در هفته تقسیم شدند. رهنمودهای انجمن قلب و عروق اروپا توصیه می کند افراد باید سعی کنند 500-999 MET دقیقه در هفته انجام دهند و این می تواند به عنوان مثال ، دویدن ، دوچرخه سواری یا پیاده روی به مدت 15-30 دقیقه پنج بار در هفته ، یا پیاده روی سریع ، تنیس دو برابر حاصل شود. یا پنج بار در هفته به مدت 30-60 دقیقه دوچرخه سواری کند. [2]

محققان از داده های سیستم ملی نظارت بر هوای محیط در کره جنوبی برای محاسبه سطح متوسط ​​سالانه آلودگی هوا ، به ویژه سطح ذرات ریز ریز کمتر یا مساوی 10 یا 2.5 میکرون قطر ، معروف به PM10 و PM2.5 استفاده کردند. .3 [49.92]. میزان قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در دو سطح طبقه بندی شد: کم تا متوسط ​​(کمتر از 26.43 و 3 میکروگرم بر متر مکعب ، μm / m10 ، به ترتیب برای PM2.5 و PM49.92) ، و زیاد (26.46 و 3 میکرومتر در متر مکعب یا به ترتیب بیشتر)

دکتر سئونگ را کیم ، اولین نویسنده مقاله ، گفت: "ما دریافتیم که در بزرگسالان جوان 20 تا 39 ساله ، با کاهش میزان فعالیت بدنی در بین ، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مانند سکته و حمله قلبی افزایش می یابد. دو دوره غربالگری در گروه با میزان کم قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا.

"با این حال ، در گروهی که میزان بالایی از قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا وجود دارد ، افزایش میزان فعالیت بدنی به بیش از 1000 MET-min در هفته ، که بیش از حد توصیه شده بین المللی برای فعالیت بدنی است ، می تواند بر سلامت قلب و عروق تأثیر بگذارد. این یک نتیجه مهم است که نشان می دهد ، برخلاف افراد میانسال بالای 40 سال ، فعالیتهای بدنی بیش از حد ممکن است همیشه در سلامت قلب و عروق در بزرگسالان جوان هنگام مواجهه با غلظت زیاد آلودگی هوا مفید نباشد. "

وی ادامه داد: "در نهایت ، ضروری است که آلودگی هوا در سطح ملی بهبود یابد تا مزایای سلامتی ورزش در بزرگسالان به حداکثر برسد. این افراد افرادی هستند که بیشتر از سایر گروه های سنی به فعالیت بدنی روی می آورند در حالی که توانایی جسمی آنها در بهترین حالت است. اگر کیفیت هوا بهبود نیابد ، این می تواند منجر به بروز بیماری های قلبی عروقی در واقع با وجود مزایای سلامتی حاصل از ورزش شود. "

گرافیکی که اثرات ترکیبی آلودگی هوا و تغییرات فعالیت بدنی را در خطر بیماری های قلبی عروقی در بزرگسالان جوان نشان می دهد

محققان نتایج خود را برای در نظر گرفتن عواملی که می توانند روی آنها تأثیر بگذارند ، تنظیم کردند ، از جمله سن ، جنس ، درآمد خانوار ، شاخص توده بدنی ، سیگار کشیدن و مصرف الکل. در طول دوره پیگیری 8,706 رویداد قلبی عروقی رخ داده است. در بین افرادی که در معرض سطح بالای آلودگی هوا PM2.5 قرار دارند ، کسانی که بین دو دوره غربالگری ورزش خود را از 0 به 1,000 MET در هفته یا بیشتر افزایش داده اند 33٪افزایش نیافته خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در طی دوره پیگیری در مقایسه با افرادی که از نظر جسمی غیرفعال بودند و ورزش خود را افزایش ندادند ، اگرچه این نتیجه برای دستیابی به اهمیت آماری کمی ضعیف تر بود. این بدان معنی است که 108 نفر اضافی در هر 10,000 هزار نفر ممکن است در دوره پیگیری به بیماری قلبی عروقی مبتلا شوند.

در میان افرادی که در معرض سطح PM2.5 پایین و متوسط ​​قرار دارند ، کسانی که فعالیت بدنی خود را از هیچ به 1,000 MET در دقیقه یا بیشتر افزایش داده اند ، 27٪ کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در مقایسه با افرادی که غیرفعال مانده اند ، اگرچه این نتیجه از نظر آماری نیز کاملاً قابل توجه نبود. این بدان معنی است که در هر دوره پیگیری 49 نفر در هر 10,000 هزار نفر ممکن است به بیماری قلبی عروقی مبتلا شوند.

دکتر کیم گفت: "این نتایج بسیار نزدیک به اهمیت آماری است. در واقع ، تجزیه و تحلیل بیشتر ارائه شده در شکل 2 و 3 مقاله ما نشان می دهد که اهمیت آماری برای افزایش و کاهش مقادیر فعالیت بدنی بدست آمده است. "

برای سطح پایین و متوسط ​​آلودگی هوا PM10 ، از نظر آماری 38٪ یا 22٪ معنی دار بود افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در بین افرادی که شروع به انجام 1,000 MET در دقیقه یا بیشتر کردند و سپس فعالیت خود را به ترتیب کاهش دادند و به ترتیب به 1- MET دقیقه در هفته رساندند ، در مقایسه با افرادی که فعالیت بالایی دارند. این نتایج از نظر آماری معنی دار بودند و به این معنی بودند که به ترتیب 499 و 74 نفر اضافی در هر 66 هزار نفر در دوره پیگیری دچار مشکلات قلبی عروقی می شوند.

پروفسور سانگ مین پارک ، که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت ، گفت: "به طور کلی ، نتایج ما نشان می دهد که فعالیت بدنی ، به ویژه در سطح توصیه شده توسط دستورالعمل های انجمن قلب و عروق اروپا ، با کاهش خطر ابتلا به بیماری قلب و رگ های خونی در بزرگسالان جوان ارتباط دارد. . با این حال ، هنگامی که سطح آلودگی هوا زیاد است ، ورزش بیش از مقدار توصیه شده ممکن است اثرات مفید را جبران کند یا حتی معکوس کند. "

این مطالعه نمی تواند نشان دهد که آلودگی هوا باعث افزایش خطر قلبی عروقی می شود ، فقط این که با آن ارتباط دارد. محدودیت های دیگر این است که هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه این تمرین در داخل یا خارج از منزل انجام شده است وجود ندارد. شرکت کنندگان ممکن است میزان تمریناتی را که طی هفت روز قبل از حضور در مصاحبه غربالگری خود انجام داده اند ، به درستی به خاطر نیاورده اند ، هرچند که بعید است. داده های PM2.5 فقط در سه شهر بزرگ اندازه گیری شد. و محققان اثرات کوتاه مدت قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را بررسی نکردند.

یادداشت:

[1] "ارتباط اثرات ترکیبی آلودگی هوا و تغییرات در فعالیت بدنی با بیماری های قلبی عروقی در بزرگسالان جوان" ، توسط سئونگ کیم و همکاران. مجله قلب اروپا. دوی:10.1093 / eurheartj / ehab139

[2] نمونه هایی از فعالیت برای هر یک از دسته های MET-min / هفته:

0 MET-min / week: اصلاً فعالیت بدنی ندارید.
1-499 MET-min / week: دویدن ، دوچرخه سواری ، پیاده روی و غیره کمتر از 15 دقیقه در روز و کمتر از 5 بار در هفته / پیاده روی سریع ، تنیس دو نفره ، دوچرخه سواری آرام و غیره ، کمتر از 30 دقیقه در روز و کمتر بیش از 5 بار در هفته ؛
500-999 MET دقیقه در هفته: دویدن ، دوچرخه سواری ، پیاده روی و غیره 15-30 دقیقه در روز و حدود 5 بار در هفته / پیاده روی سریع ، تنیس دو برابر ، دوچرخه سواری آهسته و غیره ، 30-60 دقیقه در روز و حدود 5 بار در هفته ؛
بیش از 1000 MET در هفته: دویدن ، دوچرخه سواری ، پیاده روی و غیره بیش از 30 دقیقه در روز و حدود 5 بار در هفته / پیاده روی سریع ، تنیس دو برابر ، دوچرخه سواری آهسته و غیره ، بیش از 60 دقیقه در روز و حدود 5 بار هفته ای بار

[3] میکرون یک میلیونیم متر است.

ژورنال قلب اروپا گل سرسبد ژورنال جامعه قلب اروپا. این نشریه از طرف ESC توسط نشریات آکسفورد ، بخشی از انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شده است. لطفاً مجله را به عنوان منبع در هر مقاله اذعان کنید.